پیام مشارکت رزمندگان غیرایرانی در مرصاد چه بود؟/ دلسوختگی رزمندگان بدر بعد از قبول قطعنامه+فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تیپ بدر از سال ۱۳۶۴ به‌صورت سازمان‌یافته و منظم به‌فرماندهی شهید اسماعیل دقایقی در ایران وارد فاز نظامی شد. با گسترش این تیپ بعدها نامش به سپاه بدر معروف شد.  شهید دقایقی در ۲۸ دی‌ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای۵ براثر اصابت خمپاره به شهادت رسید. تیپ بدر در آن مقطع زمانی متشکل از دو گروه احرار و مجاهدین می‌شد.

احرار متشکل از اسیران عراقی بود که به ماهیت صدام پی برده و مخالف او بودند و علاقه‌مند به حضور در جبهه حق علیه باطل بودند و مجاهدین نیز افرادی بودند که علیه رژیم بعث مبارزه می‌کردند و اکثر آن‌ها توسط صدام زندانی و بعد از شکنجه‌ به اعدام محکوم می‌شدند. بعد از سرنگونی صدام و در پی آن متلاشی شدن حزب بعث و تشکیل دولت مستقل در عراق افرادی که در سپاه بدر سازماندهی شده بودند، به نام سازمان بدر نقش مهی را در ایجاد امنیت و استقرار حکومت عراق ایفا کردند.

یکی از گروه‌هایی که در پنجم مرداد ماه سال ۶۷ در درگیری با منافقین در تنگه چهارزبر حضور پیدا کرد، رزمندگان لشکر بدر بودند و در این درگیری ۱۰۵ شهید تقدیم اسلام کردند. رزمندگان بدر در قالب گردان‌های مختلفی همچون شهید صدر، جعفر طیار و قوات الامام الخمینی راه  منافقین را در مناطق مختلف سد و در پیروزی بزرگ عملیات مرصاد نقش‌آفرینی کردند.

نشست عملیات مرصاد به‌روایت مجاهدین عراقی سپاه بدر با حضور سیدرضا قزوینی، معاونت حقوقی و بین‌الملل بنیاد هابیلیان، ابواحمد النداوی، سید ابووارث الحسنی، ابوزهراء العزاوی، مجاهدین سپاه بدر و خانواده شهید محمد مجازی با مشارکت بنیاد هابیلیان (خانواده شهدای ترور کشور) در باشگاه خبرنگاران پویا برگزار شد.

بخش اول مشروح این نشست در اینجا قابل مشاهده است و بخش دوم و پایانی آن در ادامه می‌آید:

سیدرضا قزوینی، معاونت حقوقی و بین‌الملل بنیاد هابیلیان در این نشست با معرفی عملیات مرصاد گفت: ۵ مرداد سالگرد بزرگداشت عملیات مرصاد است که گروهک تروریستی منافقین با همکاری و پشتیبانی رژیم بعث صدام و برخی قدرت‌های مرتجع کشورهای عربی خلیج فارس با امید رسیدن به تهران و سرنگونی نظام در عرض سه روز وارد کشور شدند و اقدام بی‌سابقه‌ای در تاریخ ایران رقم خورد. اولین بار بود که یک قدرت متخاصم خارجی با ایران وارد  جنگ می‌شود و یک گروه ایرانی می‌خواهد به آن قدرت متخاصم برای شکست دادن هموطنانش کمک کند. در طول تاریخ چند هزار ساله ایران این موضوع خاصی بود. در ۵ مرداد سال ۶۷ این اتفاق افتاد و ما شاهد بودیم که چطور منافقین به خاک ذلت نشستند و بسیاری از اعضای آن کشته شده و شکست خوردند.

یک نکته قابل اهمیت در عملیات مرصاد این است که علاوه بر رزمندگان اسلام و نیروهای ایرانی از سپاه و بسیج و ارتش و هوانیروز خیلی از رزمندگان غیرایرانی که به‌عشق امام(ره) و انقلاب در کشور زندگی می‌کردند و در واقع به‌خاطر انقلاب وارد ایران شده و این کشور را برای زندگی انتخاب کرده بودند، همپای رزمندگان سپاه اسلام به جبهه نبرد حق علیه باطل رفتند. اوج این جریان را ما در نبرد عملیات مرصاد می‌بینیم که چطور نیروهای سپاه بدر که متشکل از مهاجرین عراقی مقیم در جمهوری اسلامی ایران بود، هم‌پای رزمندگان ایرانی در عملیات شرکت کردند و گردان‌های متعدد سپاه بدر در عملیات مرصاد حاضر شده و به نبرد با گروهک تروریستی منافقین پرداختند.

رزمندگانی از عراق، اروپا، فرانسه، لبنان، سوریه و بحرین در مرصاد مشارکت داشتند تا اگر نتوانستند در جریان پیروزی انقلاب اسلامی حضور داشته باشند اما بتوانند در دفاع از انقلاب اسلامی، آرمان خود را محقق کنند.

شاید یک پیام ظریفی را که حضور رزمندگان سپاه بدر در عملیات مرصاد منتقل کند این باشد که اساساً نگاه مستضعفین جهان به انقلاب اسلامی یک نگاه سیاسی نیست بلکه یک نگاه آرمانی و عقیدتی است، از این جهت است که می‌بینیم رزمندگانی از سپاه بدر عراق و افرادی از اروپا، فرانسه، لبنان، سوریه و بحرین در این موضوع مشارکت داشتند تا اگر نتوانستند در جریان پیروزی انقلاب اسلامی حضور داشته باشند اما بتوانند در دفاع از انقلاب اسلامی آرمان خود را محقق کنند.

حضور زمندگان سپاه بدر در عملیات مرصاد نشان‌دهنده آن است که اساساً نگاه مستضعفین جهان به انقلاب اسلامی یک نگاه سیاسی نیست بلکه یک نگاه آرمانی و عقیدتی است.

ابواحمد النداوی رزمنده سپاه بدر به ذکر خاطره‌ای در رابطه با عملیات مرصاد پرداخت و گفت: بعد از قبول قطعنامه ۵۹۸ بعضی از رزمندگان لشگر بدر نیز از شدت دلسوختگی گریه می‌کردند و می‌گفتند “از قافله شهدا جا ماندیم”. شهید کاظم ابوعاجل قیصر و شهید ابومنتظر فلاحی از جمله این رزمندگان بودند که هردو در عملیات مرصاد به شهادت رسیدند. شهید ابومنتظر فلاحی خوابی درباره امام رضا(ع) دیده بود که حضرت ایشان را فرا می‌خواند به همین دلیل وقتی خبر شهادتش آمد پیکر او به مشهد منتقل و در آنجا به خاک سپرده شد.

بعد از قبول قطعنامه ۵۹۸ بعضی از رزمندگان لشگر بدر نیز از شدت دلسوختگی گریه می‌کردند و می‌گفتند “از قافله شهدا جا ماندیم”.

ابواحمد النداوی ادامه داد: در عملیات مرصاد نقیضین کنار هم جمع شده بودند. مرحوم هاشمی رفسنجانی هم به این نکته اشاره داشت که نیروهای عراق برای اولین بار در جبهه حق علیه باطل (منافقین) قرار گرفته بود. منافقین هم مثل جنگ احزاب تمام نیروی خود را متمرکز کرده بودند. صدام هم به آنان وعده سرنگونی نظام را داده بود. دستگاه‌های اطلاعاتی کشور هم بعداً از ورود آنان مطلع شده بود، منتها پیشروی منافقین خیلی سریع به مناطق غربی کشور اتفاق افتاد. منافقین با ۲۲ تیپ و انواع و اقسام سلاح‌های سنگین و سبک، با روحیه بالا و آموزش‌های خوبی وارد کشور شدند، و به‌دنبال سرنگونی نظام بودند.

به اسلام‌آباد که رسیدند نتوانستند مقابل رزمندگان دوام بیاورند. شهید صیاد شیرازی نیز پیشنهاد داد گردانی از بچه‌های بدر وسط گروهک نفاق پیاده شده (هلی‌بورن شوند) تا از این طریق بین آن‌ها پراکندگی، تفرقه و ترس ایجاد شود، به همین دلیل ۱۴۰ نفر از گردان شهید صدر سپاه بدر با دو هلی‌کوپتر کبری بالای سر منافقین فرود آمده انسجام آن‌ها را به‌هم ریختند. آن موقع من فرمانده گروهان بودم. با دوربین هم که به نیروها نگاه می‌کردیم از شدت کثرت نیرو ابتدا و انتهای نیروهای منافقین مشخص نبود، در واقع منافقین بعد از اینکه در تنگه چهارزبر و حسن‌آباد شکست خورده بودند با نیروهای شهید صدر برخورد کرده بودند. درگیری تن به تن شده بود و ۴۵ نفر از بچه‌های بدر در همان تپه نخست مواجهه با منافقین به شهادت رسیدند.

عده‌ای از رزمندگان برای تضعیف روحیه منافقین شعار الله اکبر سرمی‌دادند و دختران گروهک نفاق نیز علیه نظام اسلامی و علیه سران نظامی برای تضعیف روحیه رزمندگان شعار می‌دادند. بخشی از منافقین که سید ابوحسین نعیمی یکی از فرماندهان گردان شهید صدر را شناسایی کرده و می‌خواستند او را بکشند که من با دیدن این صحنه با انداختن نارنجک مانع این موضوع شدم. با انفجار نارنجک سر آن منافق با کلاه‌خود به هوا رفت، به همین خاطر می‌خواستند من را به اسارت دربیاورند. یکی از نیروهای نفاق با زبان فارسی و به‌لهجه تهرانی من را تهدید به خلع سلاح کرد اما نتوانست کاری از پیش ببرد. این کار خدا بود که او هم در درگیری کشته شد. سرانجام بعد از چند روز تحمل تشنگی شهید صیاد شیرازی ما را با هلی‌کوپتر از منطقه دور کرد.

دختران گروهک نفاق نیز علیه نظام اسلامی و علیه سران نظامی برای تضعیف روحیه رزمندگان شعار می‌دادند.

وی با اشاره به خاطره دیگری گفت: در عملیات هلی‌بورن شهید صیاد شیرازی در دل منافقین تعدادی از رزمندگان بدر پیاده شدند و بعد از مبارزه در عملیات مرصاد سه روز با کم‌آبی و بدون جیره غذایی گرفتار ماندند، در این میان بعضی از بچه‌ها گله می‌کردند و فکر می‌کردند فراموش شده‌اند اما ابوحیدر الفرانسی (رزمنده فرانسوی لشکر بدر که بعداً به شهادت رسید) به نیروها می‌گفت “این‌قدر گلایه نکنید و به‌یاد تشنگی حضرت سیدالشهدا(ع) باشید که سه روز آب ننوشید”. آن زمان بعضی از بچه‌ها از شدت تشنگی حتی نمی‌توانستند جابه‌جا شوند. سیدرعد در این وضعیت به‌مزاح گفته بود “از شدت خستگی به شهادت می‌رسم و اگر شهید شدم باید این منطقه را به نام من نامگذاری کنید”، و سرانجام هم همین اتفاق افتاد و او از تشنگی به شهادت رسید.

برای اولین بار عراق در جبهه حق علیه باطل (منافقین) قرار گرفته بود. منافقین تمام نیروی خود را متمرکز کرده بودند و پیشروی آن‌ها خیلی سریع به مناطق غربی اتفاق افتاد.

سیدابووارث الحسنی رزمنده سپاه بدر نیز با اشاره به یکی از خاطراتش در رابطه با عملیات مرصاد گفت: بعد از اینکه ماشین‌های منافقین در روز چهارم مرداد وارد منطقه شدند رزمندگان عراقی سپاه بدر از گردان جعفر طیار نیز وارد عملیات شده مسیر آنها را سد کردند. من از یگان جعفر طیار لشگر بدر بودم، یادم هست ابوعلی الخضری فرمانده گردان جعفر طیار پیش‌بینی کرده بود که “فردا از همین منطقه منافقین وارد خاک ایران می‌شوند”، اما اطرافیان حرفش را باور نمی‌کردند چون کسی فکرش را هم نمی‌کرد که منافقین از چنین موقعیتی سوءاستفاده کنند و از منطقه حسن‌آباد وارد شوند. اما روز بعد دیدیم که پیش‌بینی ابوعلی به‌وقوع پیوسته است و منافقین وارد کشور شدند و نبرد مرصاد رخ داد.

تهیه و تنظیم: نجمه السادات مولایی

انتهای پیام/+