آغاز نخستین دوره مجلس خبرگان رهبری
سید وحید احدی نژاد .روابط عمومی هیات خدام الرضا کانونهای خدمت رضوی -خبرنگار حوزه دولت ومجلس
۲۳ تیر ۹۷
3۰21
[ad_1]
به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، امروز ۲۳ تیر ۱۳۹۷ خورشیدی برابر با ۱ ذی القعده ۱۴۳۹ هجری و ۱۴ جولای ۲۰۱۸ میلادی رویدادهای زیر به وقوع پیوست.
*ورود «اورل هریمن» برای میانجیگری بین ایران و شرکت نفت انگلستان (۱۳۳۰ ش)
پس از تصویب لایحه ملی شدن صنعت نفت ایران در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ ش در مجلس سنا، دکتر مصدق به عنوان نخست وزیر ایران درصدد اجرای این قانون برآمد. دولت ایران در این زمان، آمادگی داشت که خود مستقیماً نفت را صادر نماید.
از آن طرف با خلع ید از شرکت نفت انگلستان که از سالها قبل بر چاههای نفت ایران خیمه زده بود، دولت این کشور را به عکس العمل وا داشت و کشتی جنگی به خلیج فارس اعزام نمود.
در نتیجه صادرات نفت ایران نیز متوقف شد. در ادامه، شرکت نفت انگلیس به دیوان بین المللی دادگستری شکایت برد ولی دولت ایران رسیدگی به اختلاف یک شرکت با یک دولت را در صلاحیت دیوان نمیدانست. چون کار اختلاف بالا گرفت، در بیست و سوم تیر ماه ۱۳۳۰ش، اورل هریمن مشاور مخصوص هاری ترومن رییس جمهور وقت آمریکا برای میانجیگری بین شرکت نفت انگلیس و دولت ایران وارد تهران شد.
به دعوت هریمن هیئتی از انگلستان به ایران آمد و مذاکراتی طولانی به مدت سه هفته بین دو طرف انجام گرفت. انگلیسیها در حقیقت خواهان سهمی برابر با ایران و به مدت ۲۵ سال بودند که بیش از پیش نفت کشور را به قیمت ارزان به یغما برند.
اما هیئت ایرانی مذاکره کننده با انگلیسیها این مساله را نپذیرفت و مذاکرات دو جانبه با میانجیگری نماینده آمریکا بینتیجه ماند. در نهایت اورل هریمن پس از شکست در ماموریتش، در اول شهریور آن سال بدون دستیابی به نتیجهای به کشورش بازگشت. مداخله آمریکا در این مسأله هر چند به عنوان نقش میانجی صورت گرفت ولی زمینهای برای حضور بیشتر آمریکائیان در ایران شد.
به طوری که پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در دو سال بعد از آن، آمریکائیان بر تمامی منابع حیاتی کشور دست یافتند و تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ش، به مدت ۲۵ سال به چپاول ثروتهای خدادادی این مرز و بوم مشغول بودند.
*آغاز عملیات بزرگ رمضان، در منطقه جنوب در شرق بصره (۱۳۶۱ ش)
پس از عملیات بیتالمقدس و عقب راندن دشمن از قسمت وسیعی از خاک ایران و نیز آزاد سازی خرمشهر، مدتی در جبههها تحرکی جدی از ایران صورت نگرفت. اما به دلایلی قرار بر این شد که عملیاتی برون مرزی طرح ریزی و به اجرا درآید. برخی ازاین دلایل عبارت بودند از: در هجوم به شهرهای ایران، ادعای دشمن مبنی بر داشتن حسن نیت، دروغ از آب درآمد چرا که این شهرها با خاک یکسان شده بود و این جنایات قطعاً نباید بدون پاسخ میماند؛ در حالی که صدام از سویی سخن از صلح و آتش بس میکرد، از طرف دیگر به شدت سرگرم فعالیت و ایجاد مواضع و موانع از قبیل میادین مین، کانال و سیم خاردار بود؛ همچنین شهرهای ایران در تیررس موشکها و توپ خانههای دشمن قرار داشت که چارهای جز عقب راندن دشمن و دور نگه داشتن شهرها از آتش آن نبود.
از این رو، تدارک عملیاتی برون مرزی دیده شد تا اینکه عملیات بزرگ رمضان در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۶۱ در منطقهای به وسعت ۱۶۰۰ کیلومتر مربع در شرق بصره آغاز شد و تا هفتم مرداد ماه همان سال به مدت ۱۵ روز و طی چهار مرحله ادامه یافت.
در این عملیات که با هدف دفاع از انقلاب اسلامی در مقابل توطئههای دشمن، دفع تجاوز و توطئههای امپریالیزم، دور کردن آتش دشمن از شهرهای جنوبی کشور و انهدام ماشین جنگی دشمن صورت گرفت، رزمندگان اسلام متشکل از سپاه، بسیج و ارتش از سه محور هجوم خود را آغاز کردند و علیرغم وجود استحکامات بسیار سنگین و پیشروی کم در یکی از محورها، در نهایت، قوای اسلام موفق شدند با عبور از میادین وسیع مین و تلههای انفجاری و دیگر موانع، مواضع دشمن را درهم کوبیده و راه پیشروی را باز نمایند.
نتایج عملیات بزرگ رمضان عبارتند: از ۱۳۱۵ نفر اسیر، ۷۴۰۰ نفر کشته و زخمی، به تصرف درآمدن منطقه عمومی زید در خاک عراق و انهدام ادواتِ سنگین دشمن؛ تانک و نفربر: ۱۰۹۷ دستگاه انهدامی و ۱۰۰ دستگاه اغتنامی؛ خودروهای نظامی و مهندسی: چندصد دستگاه انهدامی و دهها دستگاه اغتنامی؛ هواپیما: ۵ فروند انهدامی، انواع سلاحهای سنگین و سبک: به مقدار زیاد انهدامی و مقدار زیاد دیگری، اغتنامی. در عملیات رمضان، برای اولین بار، جنگ به داخل عراق کشیده شد و انقلاب اسلامی، حضور و قدرت خود را در خاک عراق به نمایش گذاشت. در این عملیات هم چنین، قدرت نفوذ رزمندگان اسلام به سختترین مواضع پدافندی دشمن، آشکار شد و با انهدام ۱۰۹۷ دستگاه تانک و نفربر، درخشانترین کارنامه جنگ ضد زرهی را نصیب سربازان اسلام ساخت. عملیات رمضان، ضربه پذیری بعثیان را حتی در داخل خاک عراق نشان داد و ثابت کرد که ایجاد انگیزه کاذب ناسیونالیستی نمیتواند دیواری جدی مقابل رزمندگان ظلم ستیز اسلام ایجاد کند.
*آغاز به کار نخستین دوره مجلس خبرگان رهبری (۱۳۶۲ ش)
در جمهوری اسلامی ایران، رهبری، رکن اساسی و محور اصلی نظام است و این جایگاه رفیع، در قانون اساسی به عنوانِ ضامن عدم انحرافِ سازمانهای مختلف از وظایف اصیل اسلامی خود شناخته شده است.
حوزه وسیع و سنگین مسؤولیتهای رهبری و نقش بنیادین آن در سلامت نظام سیاسی ایجاب میکند که شایستهترین فرد، عهده دار آن شده و شخص رهبر، دارای بالاترین صلاحیتهای علمی، اخلاقی، سیاسی و از برترین تواناییها برخوردار باشد.
از این رو، برای آن که انتخاب این مقام بر طبق معیارهای لازم صورت گیرد، انتخاب رهبر از سوی مردم، به وسیله نمایندگان خبره آنان صورت میپذیرد. به این ترتیب که خبرگان، منتخب مردم هستند و رهبر، منتخب خبرگان. رهبرِ منتخب خبرگان، ولایت امر و همه مسؤولیتهای ناشی از آن را برعهده خواهد داشت.
همچنین در صورتی که رهبری از انجام وظایف قانونی خود که در قانون اساسی مذکور است، ناتوان شود، از مقام خود برکنار خواهد شد که تشخیص این امر نیز برعهده خبرگان رهبری است.
بر این اساس اولین مجلس خبرگان رهبری در شرایطی که کشور، در حال نبردی نابرابر با حکومت عراق و دنیای استکبار بود و متجاوزان عراقی برای شکست ملت قهرمان ایران، هر روز متوسل به شیوهای جدید در جنگ میشدند، تشکیل شد.
اما حضور گسترده مردم در صحنههای گوناگون انقلاب، از قبیل انتخابات مجلس خبرگان چون همیشه ارمغانی از یأس و ناامیدی را برای دشمنان فراهم آورد. در این میان انتخابات اولین دوره مجلس خبرگان رهبری، با شرکت هجده میلیونی مردم شجاع و مقاوم ایران در ۱۹ آذر ۱۳۶۱ برگزار شد و ۷۵ نفر از نمایندگان مجلس خبرگان تعیین شدند.
در نهایت اولین نشست مجلس خبرگان رهبری که در واقع نخستین مجلس خبرگان جامعه اسلامی پس از خبرگان قانون اساسی بود، در ۲۳ تیرماه ۱۳۶۲ تشکیل شد و با پیام حضرت امام، افتتاح شد.
مهمترین اقدام در کارنامه مجلسِ اول خبرگان رهبری، تلاشِ به موقعِ آن، پس از ارتحال حضرت امام خمینی(ره) در تعیین رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت اللَّه خامنهای میباشد. مدت هر دوره مجلس خبرگان، هشت سال و دوره سوم مجلس خبرگان از سال ۱۳۷۸ آغاز شد.
*درگذشت دکتر «عبدالهادی حائری» نویسنده، پژوهشگر و مورخ معاصر (۱۳۷۲ ش)
دکتر عبدالهادی حائری، نواده آیت اللَّه شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم، یک و نیم سال پیش از رحلت جد بزرگوار خود، در سال ۱۳۱۴ ش در قم به دنیا آمد. وی فراگیری علم را از مکتب آغاز کرد و گرچه به دبستان و دبیرستان نرفت اما بعدها موفق شد طی چهار سال به صورت شبانه روزی این دوره را پشت سر نهد و در سال ۱۳۳۶ وارد دانشگاه شود.
دکتر حائری پس از اخذ لیسانس راهی کانادا شد و در آنجا به اخذ دکترای تاریخ نائل آمد. تقابل اندیشه اسلامی و دینی با فرهنگ و تمدن غرب، بیشترین مشغله ذهنی دکتر عبدالهادی حائری را تشکیل میداد و در این زمینه مطالعات زیادی به انجام رساند.
مدتها نیز به تدریس رشته تاریخ در دانشگاههای کانادا و آمریکا پرداخت و کتابها و مقالات متعددی به زبانهای گوناگون به رشته تحریر درآورد که تشیع و مشروطیت، ایران و جهان اسلام و آنچه گذشت و پس از نیم قرن تکاپو، از آن جملهاند. سرانجام این نویسنده و مورخ بزرگ معاصر در تیرماه ۱۳۷۲ش در ۵۸ سالگی در مشهد درگذشت.
* سلطان حسن پادشاه مراکش ۴ ژنرال و ۶ سرهنگ را تیرباران کرد(۱۳۵۰ش)
*در تصادف خونین یک اتوبوس و یک وانت در جاده کرج ۱۹ نفر کشته شدند(۱۳۵۲ش)
*گرمای تهران به ۴۳ درجه بالای صفر رسید که در ۳۰ سال گذشته بی سابقه بوده است(۱۳۵۲ش)
*نظام آموزشی دگرگون شد، دبیرستانها به دو دوره سه ساله و یکساله تقسیم شدند(۱۳۵۴ش)
*احمدشاه به استاروسلسکی رئیس کل قزاقخانه درجه سرداری داد و او را مأمور نمود تا گیلان و مازندران را از تصرف جنگلیها خارج سازد (۱۲۹۹ش)
**رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( ۱ ذی القعده ۱۴۳۹
*انقراض فرمانروایی اسماعیلیان در ایران توسط «هلاکوخان مغول» (۶۵۴ ق)
در سال ۶۵۲ ق، منگوقاآن خان مغول، برادرش هلاکوخان را برای براندازی حکومت اسماعیلیان به ایران فرستاد. چون حکام نواحی مختلف با هلاکو جهت جنگ با اسماعیلیان همراه شدند، او توانست در سال ۶۵۴ ق قلعههای اسماعیلیان را محاصره کند.
در آن زمان، ریاست اسماعیلیه، با رُکن الدین خُوَرشاه بود. هلاکو، او را به اطاعت خود خواند. خُوَرشاه به صوابدید خواجه نصیرالدین طوسی، فرمانبرداری از مغول را پذیرفت و برادر خود را به خدمت هلاکو فرستاد ولی در تسلیم قلعهها تَعلُّل نمود.
سرانجام پس از یک سال، به نصیحت خواجه نصیرالدین طوسی، در ذی قعده سال ۶۵۴ ق از قلعه به زیرآمد و در پیش هلاکو، زمینِ خدمت ببوسید. هلاکو، ضمن احترام به خُوَرشاه، فرمان داد تا همه قلعههای اسماعیلیه که عدد آنها به صد قلعه میرسید ویران کرده، اموال و خزائن آنها را به تاراج بُردند. به این طریق، در سال ۶۵۴ ق، دولت اسماعیلیه، پس از یکصد و هفتاد و هفت سال برچیده شد. سرانجام، رُکن الدین خُوَرشاه که آخرین شاهِ اسماعیلی بود و از طرف هلاکو به نزد برادرش منگوقاآن خان فرستاده میشد، در کنار جیحون به دست همراهانِ مغولیِ خود کشته شد.
*رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( ۱۴ جولای ۲۰۱۸
کودتای خونین «عبدالکریم قاسم» علیه «ملک فیصل دوم» پادشاه عراق (۱۹۵۸م)
غازی دوم پادشاه پیشین عراق، فرزند ملک غازی، که بعدها ملک فیصل دوم لقب گرفت، در آوریل ۱۹۳۹م پس از مرگ پدرش، در چهار سالگی به پادشاهی عراق برگزیده شد. از این زمان، امیر عبداللَّه، دایى این پادشاه چهارساله، تا سال ۱۹۵۳م که وی به سن قانونی رسید، عهده دار امور بود. طی این ۱۴ سال، به موجب قراردادها و موافقت نامههایى که میان عراق و انگلستان منعقد شد، عراق تبدیل به مستعمره غیر رسمی آن کشور شده بود.
در طی این سالها، دستگاه پلیسی بر کشور حکومت میکرد و سلطنت که از حمایت سرمایهداران و ملاّکان برخوردار بود بر دولت نظارت داشت و قانون اساسی را به میل خود تفسیر میکرد.
همچنین در طول این سالها، احساسات ضد انگلیسی در عراق به اوج خود رسیده بود و اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸م و جنگ این رژیم علیه کشورهای اسلامی، ابراز انزجار برضد انگلیس را در میان مردم و پارهای احزاب سیاسی کشور تشدید کرده بود.
در سال ۱۹۵۳م، ملک فیصل دوم، رسماً قدرت را در دست گرفت با این حال در سلطنت خود، تحت نفوذ شدید سیاستمداران طرفدار انگلیس از جمله دایى خود و نوری سعید، نخست وزیر کهنهکار عراق بود.
اما در نهایت، پنج سال بعد در ۱۴ ژوئیه ۱۹۵۸م عبدالکریم قاسم به عنوان فرماندهی کل نیروهای مسلح عراق، طی یک کودتای خونین نظامی، رژیم پادشاهی ملک فیصل دوم را ساقط کرد و خودْ زمام امور عراق را به دست گرفت. در جریان این کودتا، ملک فیصل و کلیه افراد خاندان سلطنتی و نیز نوری سعید، نخست وزیر عراق، به همراه بسیاری از مقامات کابینه وی کشته شدند.
عبدالکریم قاسم، ژنرال کمونیست عراق در طول سالیان دراز، توانسته بود عقاید افراطی و چپ گرایانه خود را در فاصله دو دهه پر حادثه در این کشور از دید رژیم غربگرا و انگلیسی نوری سعید، مخفی نگاه دارد و با همین احساسات، حساسترین منصب نظامی کشور یعنی ریاست ستاد ارتش عراق را به مدت چند سال بر عهده داشته باشد.
وی پس از این کودتا با سیاستی کاملاً عکس سیاست رژیم پادشاهی آن کشور، قدرت را در دست گرفت. با وقوع این کودتای خونین نظامی در عراق به فرماندهی ژنرال عبدالکریم قاسم رئیس ستاد ارتش این کشور، نظام سلطنتی ملغی و حکومت جمهوری اعلام گردید. از نخستین اقدامات حکومت کودتا در عراق، اعلام خروج این کشور از پیمان بغداد بود که پیش از آن، با هدف در انزوا قرار دادن شوروی تشکیل شده بود. همچنین این کودتا، زمینه را برای توسعه نفوذ شوروی در خاورمیانه و به ویژه عراق فراهم آورد. هرچند این کودتا در ابتدا با تایید و حمایت جمال عبدالناصر، رئیس جمهور مصر همراه بود، ولی عبدالکریم قاسم که با کمک ناصر به قدرت رسید، خود به رقابت با ناصر در دنیای عرب پرداخت. تا اینکه سرانجام به دنبال یک کودتای نظامی در فوریه ۱۹۶۳م، عبدالکریم قاسم نیز به قتل رسید و عبدالسلام عارف جای وی را گرفت.
انتهای پیام/
[ad_2]
لینک منبع
