آیین سوگواره “دُردانه حسین (ع)” برگزار شد

به گزارش آسمانی نیوز از شبکه خادمان رسانه ای کانون های خدمت رضوی استان تهران،کانون خدمت رضوی منطقه ۸ تهران به مناسبت شب شهادت باب الحوائج سه ساله حضرت رقیه (س) و نخستین چهارشنبه امام رضایی(ع) ماه صفر ۱۴۴۴، آیین «سوگواره دُردانه حسین (ع) را با حضور هیات‌های نونهالان و نوجوانان برگزار کرد.

این سوگواره «نخستین تجمع بزرگ کودکان عاشورایی» تهران است که از ساعت ۱۷ امروز از زمین چمن بوستان فدک نارمک آغاز و تا جوار مقبره شهدای گمنام این بوستان ادامه یافت.

در ساعت مقرر، هیات‌های نوجوانان خود را به ورودی پارک رساندند و به صورت دسته‌هایی مجزا و سینه‌زنان به سمت مقبره شهدای گمنام وسط بوستان فدک، روانه شدند.

قرائت قرآن، برگزاری تواشیح، سرود مقاومت در برابر ظلم و جور و قرائت صلوات خاصه حضرت رضا (ع) از جمله برنامه های این مراسم بود که توسط نونهالان و نوجوانان انجام شد و در پایان مراسم نیز رو به سمت مقبره هشت شهید گمنام و غواص دفاع مقدس، شعار «لبیک یا حسین(ع)» سردادند به عبارتی نوای کودکانه در این مکان طنین انداز شد.

این مراسم که در دل رویداد «عزاداری حضرت رقیه(س)» که از ابتدای ماه صفر در زمین چمن بوستان فدک توسط کانون خدمت رضوی منطقه ۸ تهران برپا شده، تعریف شد و بنا داشت به شکلی ویژه میزبان جوانان و نوجوانان و خانواده‌های آنان باشد.

این مراسم درصدد انتقال بخشی از پیام‌های واقعه عاشورا به کودکان و نوجوانان بود.

اطلاع رسانی گسترده مراسم، از طریق رسانه‌ها و همچنین در مراسم هیات خدام‌الرضا (ع) که این شب‌ها به مناسبت شهادت حضرت رقیه(س) در بوستان فدک در حال برگزاری است، منجر به استقبال چشمگیر اهالی منطقه ۸ از این رویداد شد.

گفتنی است روز پنجم ماه صفر مصادف است با روز شهادت حضرت رقیه(س) در خرابه شهر شام؛ کودکی که هنوز انگار صدای درخواست پدر از سوی وی، در کوچه پس‌کوچه‌های تاریک تاریخ بشری به گوش می‌رسد.

ولادت آن حضرت در مدینه بود و در سن سه سالگی یا بیشتر در محرم ۶۱ هجری با پدر بزرگوارش به کربلا آمد. قبل از روز عاشورا بارها مورد تفقد و دلجویی حضرت اباعبدالله(ع) قرار گرفت تا آنجا که آن حضرت به خواهرشان حضرت زینب (س) در مورد وی سفارش کردند.

حضرت رقیه (س) بعد از شهادت امام حسین (ع)، اهل بیت (ع) و اصحاب ایشان در صحرای کربلا، همراه با اسرا به کوفه و شام برده شد و در مسیر چهل منزل راه شهر شام، رنج‌های فراوانی دید.

در شام بعد از دیدن سر نورانی پدر با پیشانی شکسته در خرابه، آن‌قدر ناله زد و گریست تا به ملکوت اعلا پیوست و بدن شریف آن حضرت را شبانه دفن کردند.