[ad_1]
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، درک بسیاری از اتفاقات جاری همچون ۱۱ سپتامبر، حضور و مداخله روسیه در قفقاز، ظهور چین به عنوان یک ابرقدرت و مسائلی ازین دست باعث شد که دومینیک مویزی دست به یک بلندپروازی ژئوپولتیک بپردازد و آن ژئوپولیتیک احساسی بود. کتاب «ژئوپولیتیک احساسی» نوشته دومینیک مویزی با بررسی انتقادی پایان تاریخ فوکویاما و برخورد تمدنهای هانگتینگتون آغاز میکند و از دو زاویه «تفاوت فرهنگی» و «فرهنگ سیاسی» به مسائل می‌پردازد.
در این کتاب به سه فرهنگ اشاره میکند که باعث سه گونه اثر گذاری سیاسی می‌شود؛ در اینجا ما با ژئوپولیتیک صرف مواجه نیستیم بلکه ژئوپولتیک احساسی را مورد بررسی قرار میدهیم. مویزی سه نوع احساس را بیانگر اتفاقات جاری دنیا می داند که هر کدام نشات گرفته از یک منطقه جغرافیایی-فرهنگی خاص است.
وی سه منطقه را به این صورت تقسیم و تشریح میکند: منطقه اول؛ منطقه آسیاست. آسیا پس از چین و هند و کشورهای آ سه آن ، با فرهنگ امید و اعتماد به نفس به پیش می رود ؛ همین مورد است که چین را صبور میکند تا با امید به بازارهای جهانی دست به اقدام بزند. منطقه دوم ؛ دنیای غرب است. ایالات متحده و اروپا با دامن زدن به فرهنگ ترس ، هویت دیگری را در مقابل هویت خود قرار می دهند تا بتوانند از این موقعیت سیاست‌های ضد نفوذی برای خود ایجاد کنند. منطقه سوم اما منطقه جهان عرب و اسلام است که به نوعی فرهنگ تحقیر بر آن حاکم است. آنها دوران باشکوه گذشته را از دست داده‌اند و اینک با تحقیر در مقابل دیگران قرار دارند و این تحقیر باعث بروز رفتارهایی همچون انتقام در وجود آنها می‌شود.
البته نقاط ضعفی در این کتاب دیده می‌شود که برخی از کشورها را نمی تواند توضیح دهد، برای مثال کشورهای آمریکای لاتین ، روسیه و کشورهای جنوب صحرای آفریقا از این در این دسته ها یافت نمی‌شوند؛ و البته برخی از کشورهای توضیح داده شده نیز در این طیف قرار نمی‌گیرند، برای مثال «شعار امید» در ایالات متحده در زمان انتخابات باراک اوباما یا ادغام ترکیه در اتحادیه اروپا در این نظریه دومینیک مویزی نمی‌تواند قرار بگیرد.
به گفته عبدالمیر موسوی بدر، رایزنی فرهنگی ایران در الجزایر این کتاب مورد توجه بسیاری از صاحبان اندیشه این کشور نیز قرار گرفته و به آن به دید یک اثر نفیس و قابل تامل نگاه می‌شود. برای مثال عزالدین میهوبی وزیر فرهنگ الجزایر در رابطه با این کتاب مصاحبه‌ای را با روزنامه الریاض صورت داده بود و از زوایای مختلف این کتاب را تجزیه و تحلیل کرد.
انتهای پیام/
[ad_2]
لینک منبع