درمان اختلال پانیک و وحشت زدگی

بسیاری از افراد در طول زندگی خود دچار اختلال پانیک می شوند و حالاتی را تجربه می کنند. آن ها به طور ناگهانی اضطراب و ترس بیش از حد تصوری را در خود حس می کنند، این حالت چند دقیقه به طول می انجامد، ضربان قلب بالا می رود، به شدت عرق می کنند و فرد احساس می کند که قادر به نفس کشیدن نیست. افراد مبتلا به اختلال هراس، پانیک اتک را به عنوان یکی از اصلی ترین نشانه های آن تجربه می کنند. اما خبر خوش این است که پانیک اتک و اختلال هراس قابل درمان می باشد.
اختلال پانیک چیست؟

اختلال پانیک هنگامی اتفاق می افتد ک حملات غیر منتظره ای از وحشت تکرار شود. DSM-5 حملات وحشت را ترس ناگهانی و ناراحتی شدید تعریف می کند که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد. افراد مبتلا به این اختلال با ترس از حمله وحشت زندگی می کنند. ممکن است هنگامی که احساس وحشت ناگهانی می کنید علائم جسمی مانند ضربان قلب، مشکلات تنفس و عرق کردن را تجربه کنید.

اکثر افراد یکی دو بار در زندگی خود یک حمله وحشت را تجربه می کنند. انجمن روانشناسی آمریکا گزارش می دهد که از هر ۷۵ نفر ۱ فرد ممکن است اختلال هراس را تجربه کند. بعد از اینکه حداقل یک ماه (یا بیشتر) نگرانی مداوم یا نگرانی در مورد حملات هراس (یا عواقب آن) را داشته باشید، اختلال هراس وجود دارد. گاهی حتی علائم این اختلال می تواند کاملاً طاقت فرسا و ترسناک باشد، اما با درمان می توان حملات پانیک را مدیریت و بهبود داد. جستجوی درمان پانیک مهمترین بخش برای کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی شما است.
علائم اختلال پانیک چیست؟

علائم اختلال وحشت اغلب در نوجوانان و بزرگسالان زیر ۲۵ سال ظاهر می شود. اگر چند حمله وحشت داشته اید یا ترس از حمله وحشت دارید، ممکن است دچار اختلال پانیک باشید.

حملات پانیک یا وحشت باعث ایجاد ترس شدید می شود که اغلب بدون هشدار و ناگهان شروع می شود. هر حمله معمولاً ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد، اما در موارد شدید ممکن است علائم بیش از یک ساعت ادامه داشته باشد. این تجربه برای همه متفاوت است و اغلب علائم نیز متفاوت است.

علائم شایع مرتبط با حمله هراس شامل موارد زیر است:

ضربان قلب یا تپش قلب
تنگی نفس
احساس خفه شدن
سرگیجه (سرگیجه)
سبکی
حالت تهوع
تعریق
لرزیدن
تغییر در وضعیت روحی، از جمله احساس غیرواقعی بودن
بی حسی یا سوزش در دست یا پا
درد قفسه سینه یا سفت شدن
ترس از مردن

علائم حمله هراس اغلب بدون دلیل مشخص رخ می دهد. به طور معمول، علائم متناسب با میزان خطر موجود در محیط نیست. از آنجا که این حملات را نمی توان پیش بینی کرد، می توانند به میزان قابل توجهی بر عملکرد شما تأثیر بگذارند.

ترس از حمله وحشت یا یادآوری یک حمله وحشت می تواند منجر به حمله دیگری شود.
درمان فردی در تهران
تشخیص و درمان اختلال پانیک و وحشت زدگی در کلینیک ذهن آرا

تشخیص کامل در روان شناسی بالینی از جمله پنیک اتک و وحشت زدگی و درمان آن بر عهده مشاهده، آزمون های روانشناختی (تست) و مصاحبه است که در بین آنها مصاحبه از اهمیت بیشتری برخوردار است. هدف از مصاحبه تشخیصی یافتن دقیق علل و عوامل مؤثر در پیدایش اختلال و مشکل روانی در مراجع می باشد. دراین رابطه مصاحبه باید بتواند کلیه مسائل و عوامل مؤثر در پیدایش اختلال را از کم اهمیت ترین تا پراهمیت ترین آنها شناسانده تا بتواند تشخیصی مناسب درارتباط با مشکل درمانجو در اختیار مصاحبه گر قرار دهد. زیرا تا زمانی که تشخیصی دقیق و درست از نوع اختلال بیمار در دست نباشد نمی توان درمان مناسبی برای وی عرضه نمود.

یک روان شناس بالینی نه تنها به مطالبی که بیمار در جلسه مصاحبه تشخیصی بیان می کند علاقه مند است، بلکه در نحوه ادای مطالب و عکس العمل های عاطفی که از خود نشان می دهد و نیز روابط عاطفی و فکری مصاحبه شونده توجه می کند. بنابراین واضح است در مصاحبه از مشاهده نیز استفاده می شود و درصورت لزوم پس از مصاحبه می توان از آزمون خاص مورد نیاز نیز استفاده کرد.

وسیله ارزیابی به جهت شناخت افراد باید پایا و معتبر باشد. پایا یعنی مثلا وقتی یک آزمون روانی چند بار بکار برده شود یافته های یکسانی را تولید کند و معتبر یعنی برای مقاصد مورد نظر مفید باشد. شیوه های ارزیابی و تشخیص روانی به سه فرایند تقسیم می شوند: مصاحبه، آزمون و مشاهده.
مصاحبه بالینی، تشخیص اختلالات روانی

مصاحبه یا ساخت دار یا بی ساخت است در مصاحبه ساخت دار کلیه سوالهای مصاحبه گر در یک برنامه مصاحبه آماده می شوند. مصاحبه گرانی که گرایش های روانکاوی دارند اغلب بر تجربه های اوان کودکی و تجربه های جنسی و رویاها تمرکز می کنند و رفتارگرایان به رویدادهای جاری که در حال حاضر ناراحت کننده است گرایش دارند.
تشخیص و ارزیابی تشخیص بیماری های روانی

طبقه بندی رسمی توسط فیلیپ پینل آغاز شد و سپس در سال ۱۸۹۶ امیل کرائپلین اولین نظام جامع طبقه بندی اختلال های روانی را بوجود آورد و سپس در سال ۱۹۵۲ نظامی بنام راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی DSM شکل گرفت و در ۱۹۶۸ طبقه بندی DSM 2 شکل گرفت و تشخیص هایی که از این نظام ناشی می شدند قویا تحت تاثیر صفات استنباطی بودند لذا افراد مختلف مشکل زیادی در تشخیص با یکدیگر داشتند و در سال ۱۹۸۰ طبقه بندی DSM 3 که در آن بجای صفات استنباطی مستقیما به توصیف رفتارها می پرداختند تنظیم شد و تعداد طبقات از کمتر از یکصد در ورژن قبلی به بیش از ۲۰۰ طبقه در DSM 3 رسید و در سال ۱۹۸۷ ۳۰ طبقه دیگر به ان اضافه شد و بنام DSM-3-R نام گرفت که در نهایت در سال ۱۹۹۴ جای خود را به DSM 4 داد که بیشتر برای تامین هماهنگی کاربرد اصطلاحات با طبقه بندی بین المللی بیماری ها و مسائل بهداشتی مربوطه ICD-10 به روی کار آمد. این روزها نسخه پنجم نظام جامع طبقه بندی اختلال های روانشناختی ارائه شده است که به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد.
اعتبار ابزارهای ارزیابی تشخیص های روان شناختی

ابزارهای ارزیابی و تشخیص برای روانشناسان باید هم پایا و هم معتبر باشند پایا یعنی یافته های یکسانی را در اثر استفاده مکرر تولید می کنند و معتبر یعنی می توانند برای هدف هایی که به جهت آنها منظور شده اند بکار روند. ولی اعتبار و روایی ابزارهای روانشناختی باید به تایید برسد و با احتیاط استفاده شود.
اهمیت طبقه بندی و تشخیص اختلالات روانی

با وجود همه مشکلات در زمینه های پایایی و اعتبار و آسیب پذیر بودن تشخیص نسبت به شرایط مطلقا بدون تشخیص و طبقه بندی کاری نمی توانیم انجام دهیم، زیرا اولا دیدن به تنهایی طبقه بندی را شامل می شود مثلا زمانیکه این کلمه ها را می خوانیم بجای آگاهی از مساله تایپ یا سفید بودن صفحه مشغول خواندن کلماتیم یعنی یک طبقه بندی را قبول کرده ایم و ثانیا و از آن مهمتر اینکه بدون مجزا کردن نابهنجاری ها از یکدیگر هیچ علم و پیشرفتی در جهت شناخت نابهنجاری نمی تواند وجود داشته باشد. ما بدون تشخیص نمی توانیم دوام بیاوریم ولی بدان معنی نیست که هر تشخیصی دقیق است یا هر اصطلاح تشخیصی در DSM4 واقعا بیماری یا اختلال روانی را منعکس می کند ولی در نهایت با پیشرفت شناخت علمی به این موضوع پی خواهیم برد که کدام تشخیص ها سودمند و کدام یک نیستند و در حالیکه می دانیم سودمندی و دقت تعدادی از تشخیص ها ثابت شده است و در حال حاضر پایا و معتبر هستند.
موثر ترین راهکارهای توقف حمله پانیک

پانیک یا پنیک، که به اختلال وحشت زدگی نیز شناخته می شود انفجار وقایع عود کننده و حملات پیش بینی نشده استرس در فرد است و افراد زیادی به دنبال درمان سریع و غیر دارویی پانیک هستند. فردی که اختلال پانیک دارد همواره نگران وقوع یک حمله وحشت است و همین باعث می شود تا از موقعیت هایی که در آن اضطراب دارد دوری کند. همچنین برای آرامش خود، همیشه سعی دارد موارد مرتبط با امنیت و سلامت را همراه داشته باشد و اگر دارو یا موبایل را همراه نداشته باشد، دچار استرس و اضطراب شدید خواهد شد.
نشانه های پانیک

حملات پانیک در بیشتر افراد بین ۱۰ تا ۳۰ دقیقه به طول می انجامد که بیشتر این مدت احساس شدید اضطراب و نگرانی در فرد به وجود آمده و در چند دقیقه به اوج خودش می شد. فرد مبتلا در هنگام حملات پانیک نشانه های زیر را از خود نشان می دهد.

عرق کردن

تپش قلب

لرزش بدن

احساس خفگی

درد سینه

احساس سرگیجه

ترس از مرگ ناگهانی

حالت تهوع

بی حسی بدن

خطرات حمله پانیک

خیلی از افرادی که دچار حمله پانیک می شوند از این موضوع نگرانند که نکند دچار سکته قلبی یا مغزی شوند یا نکند عقل خود را از دست دهند. به همین علت سوالی که بیشتر مبتلایان در جلسات اولیه درمان می پرسند این است: ” آیا حمله پانیک موجب مرگ می شود؟” جواب خیر است. حمله پانیک به هیچ عنوان نمی تواند منجر به مرگ شود اما به دلیل ترس های فرد، موجب ایجاد اختلال در زندگی روزمره فرد می شود. فرد مبتلا به پانیک از حضور در مکان های شلوغ دوری می کند به این علت که نگران است نتواند هنگام بروز حملات از این مکان ها فرار کند. فرد مبتلا به پانیک در هر ساعت که حمله پانیک به او دست می دهد به اورژانس مراجعه می کند تا از وضعیت سلامت خود مطمئن شود و آزمایش های زیادی را برای حصول اطمینان انجام می دهد.
علت حمله پانیک چیست

دلیل اضطراب فرد مبتلا به پانیک، ترس از به وقوع پیوستن تجربیات و علائم شدید است و در ذهن خود باور دارد که این اتفاقات می افتد. به همین علت، حتی با کمترین تپش قلب، این موضوع را به حمله قلبی ربط می دهد و در نتیجه، اضطراب فرد افزایش یافته و بر اثر افزایش اضطراب، تپش قلب بازهم بیشتر می شود. این چرخه تا جایی ادامه پیدا می کند که به اصطلاح انفجار رخ می دهد و در این حالت است که علائمی مثل سوزش یا بی حسی بدن و یا احساس قطع ارتباط فرد با دنیای بیرونی رخ می دهد.

اگرچه علت فیزیولوژیکی این بیماری هنوز هم کاملا روشن نیست اما عواملی هستند که شانس فرد برای ابتلا به بیماری پانیک را افزایش می دهند. علت هایی مثل:

انتقال ارثی: شانس وجود بیماری در فرزند شخص مبتلا به پانیک ۶ برابر دیگران است.
کافئین: مصرف چای و قهوه در افراد مستعد می تواند باعث تشدید حملات پانیک شود.
مواد مخدر: شیشه، هروئین، حشیش و سایر مواد مخدر و محرک در بروز پانیک موثر اند.
بی خوابی: بی خوابی یا وجود مشکل در چرخه خواب می تواند باعث بروز پانیک شود.
بیماری جسمی: بیماری هایی مثل پرکاری تیروئید یا دیابت می توانند تاثیرگذار باشند.