دیدار خادمیاران منطقه ۱۴ تهران با خانواده قهرمان سوسنگرد شهید علی تجلایی

به گزارش آسمانی نیوز از شبکه خادمان رسانه ای کانون های خدمت رضوی استان تهران، خادمیاران کانون ایثار و شهادت خدمت رضوی منطقه ۱۴ تهران در معیت پرچم های متبرک حرمین امیرالمومنین(ع)، امام حسین(ع)، حضرت عباس(ع)، حضرت زینب(س) و امام رضا(ع) و قرائت صلوات خاصه امام مهربانی ها، حضرت علی بن موسی الرضا(ع) با خانواده شهید علی تجلایی دیدار و با اهدا تبرکات رضوی از خانواده این شهید والامقام تجلیل کردند.

در این دیدار مریم تجلایی دختر شهید گفت: بنده مریم تجلایی فرزند بزرگ شهید علی تجلایی هستم. از پدر و مادر، تنها من و خواهرم به یادگار مانده ایم.

وی افزود: باباعلی وقتی به شهادت رسیدند من ۴ ساله و خواهرم ۹ ماه بودند. به دلیل سن کم، من هر چه از پدرم آموختم از تربیت مادرم بوده است و می شود به گونه ای گفت “من مدیون مادر هستم”.

وی ادامه داد: بابا نامه ای مخصوص من نوشته بودند که مادرم در سن ۱۸ سالگی به من دادند تا به بلوغ فکری رسیده باشم.

دختر شهید گفت: مادرم نیز در ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ فوت شدند. در رابطه با مادرم می توان گفت، ایشان همسری بودند که همیشه چشم هایش گریان و لب‌هایش خندان بود و بعد از ۳۸ سال فراق، هنوز عاشقانه علی را دوست داشت.

وی در پایان گفت: باباعلی مفقودالاثر هستند و به پاس قدردانی از مادر، ایشان در مزار پدر دفن شده اند.

در ادامه دیدار برادر همسر شهید، به بیان خاطراتی از شهید پرداخت و گفت: یکی از شاخصه‌های شهید، عبادت و راز و نیاز بود و صدای ناله و راز و نیاز با خدای ایشان، همه را منقلب می کرد.

وی گفت: عقد شهید را آیت الله مدنی خواند و به هنگام عقد خواهرم مدام گریه می کرد، از او که دلیل گریه هایش را پرسیدم گفت: علی آقا به من گفته اگر واقعاً من را دوست داری دعا کن شهید بشوم، که دعای سر عقد هیچ وقت بر نمی گردد و سرانجام هم همان شد و علی آقا شهید شد.

شهید علی تجلایی در سال ۱۳۳۸ در شهرستان تبریز به دنیا آمد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ به عضویت سپاه پاسداران درآمد و از فرماندهان نامدار دفاع مقدس، ابتکارات و اقداماتی را در روزهای جنگ تحمیلی انجام داده که هر کدام از آنها برای اسوه شدن او کافی است.

شهید تجلایی قائم مقام فرمانده قرارگاه ظفر و فرمانده طرح و عملیات قرارگاه خاتم الانبیاء(ص) ستاد کل نیروهای مسلح معروف به «علی رگبار» در ۲۵ اسفندماه ۱۳۶۳ طی عملیات «بدر» شهید شد و پیکرش تاکنون مفقود و گمنام مانده است.

در پایان این دیدار خادمیاران از خواهر و خانواده عزیز آن شهید والا مقام با اهدا تبرکات رضوی تجلیل به عمل آوردند.