سروده‌ای در رثای مسلم ابن عقیل

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،هنر متعالی همواره در طول تاریخ رسانه‌ای برای انتقال مفاهیم و اندیشه‌های ناب معرفتی است و در میان تمام هنرها، شعر در جامعه ایرانی همواره بزگترین رسالت را در این زمینه بر دوش داشته است. گواه آن هم می‌تواند ابیاتی باشد که واقعه‌ای را در دل تاریخ زنده نگاه می‌دارند و با ترسیم حقیقت، جبهه‌ حق و باطل را مشخص می‌کنند. شاعرانی که اینگونه شعر را باور کرده‌اند، همواره می‌کوشند از قریحه‌ خود در حساس‌ترین مواقع به بهترین نحو بهره ببرند و آثاری خلق کنند که بجا و تأثیرگذار باشد. نمونه‌ای از این دست از شاعران در خیل کاروان شعر و ادب این سرزمین کم نبوده و نیستند؛ شاعرانی که صداقت و حقیقت را به ثمن بخس معاوضه نکردند.

پس از انقلاب اسلامی نیز کم نبودند شاعرانی که با چنین هدفی در میدان حاضر شدند و با هنرشان از دین و میهن خود دفاع کردند. در خیل شاعران انقلاب اسلامی، بخش قابل توجهی از روشنگری بر عهده شاعران آیینی بوده که با الهام از مکتب حسینی، در راه احیای دین گام برداشته‌ و تلاش کردند تا با پرداختن به ابعاد گسترده‌تری از عاشورا و قیام امام حسین(ع)، وجوه دیگری از مکتب حسینی را در قالب شعر بیان کنند.

پرداختن به موضوعات جدید و معرفی شخصیت‌های تأثیرگذار در قیام امام حسین(ع) از جمله رویکردهای جدیدی است که در شعر عاشورایی در سال‌های اخیر دیده می‌شود. ورود شاعران جوان به این حوزه، خود یکی دیگر از مزیت‌های شعر آیینی با رویکرد عاشورایی است. محمد غفاری، از شاعران جوان کشور، از جمله همین شاعران آیینی است. او در تازه‌ترین سروده خود به ماجرای شهادت مسلم‌ ابن عقیل پرداخته که به این شرح است:

در کنار آب هم قصد تیمم کرده‌اند
کعبه را دیدند اما قبله را گم کرده‌اند

مردم شهر خیانت چشم‌ها را بسته و
وعده وعده خویش را غرق توهم کرده‌اند

هیچ عصری متحد با هم نبودند و فقط
بر سر جنگیدن با تو تفاهم کرده‌اند

کوفه مکر دیگری دارد، خواص بی‌خواص
جای نامه با زبان خون تکلم کرده‌اند

عافیت اندیش‌هایی که چنان قاضی شریح
در جواب چشمک زرها، تبسم کرده‌اند

نیست اینجا قدر یک جو اعتقاد و اعتماد
تا خیال خام خود را رنگ گندم کرده‌اند

***
ماجرای کوچه و کوفه گره خورده به هم
دشمنان این مرتبه هم فکر هیزم کرده‌اند

انتهای پیام/