شهیدی که از مسیر اردوهای جهادی به دفاع از حرم رسید

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شهید مهدی ثامنی‌راد، فرزند داود در ۲۳ بهمن ۱۳۶۱ در شهر ری متولد شد و ساکن ورامین بود. تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ادامه داد و در هفتم آذر ۱۳۸۸ ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک فرزند دختر به‌نام «فاطمه سلما» بود. شهید ثامنی‌راد یکی از رزمندگان فاتحین از لشکر ۲۷ محمد رسول الله تهران بود. او در ۲۲ بهمن ۱۳۹۴ در سن ۳۳ سالگی در جنوب حلب در سوریه به شهادت رسید اما پیکر مطهرش در منطقه ماند و در شمار شهدای مفقودالاثر جای گرفت. چندی پیش بعد از گذشت چهار سال از شهادتش پیکر مطهر این شهید مدافع حرم به کشور بازگشت.

مقداد علی‌پور، هم دوره‌ای مهدی ثامنی‌راد در گردان و گروهان، در گفت‌وگو با تسنیم، از ویژگی‌های اخلاقی این شهید چنین می‌گوید: مهدی ثامنی‌راد چند ویژگی خاص داشت؛ نخست اطاعت‌پذیری محض از مافوقش بود. در چند کاری که با هم همکاری کردیم، از همه کم سن‌تر بودم. آقا مهدی با اینکه در جمع از همه بزرگتر بود، اما آنقدر اطاعت‌پذیری خوبی داشت که همه به تبع ایشان از من به عنوان مافوقشان در آن برهه اطاعت می‌کردند.

او ادامه می‌دهد: ولایت‌پذیری بالایی داشت و تکلیف‌گرا بود و همین ویژگی‌ او را در بین رفقایش متمایز می‌کرد. نمی‌دید کجا ثواب دارد تا برود مثلاً سینه بزند و صرفاً گریه کند تا ثواب کند، بلکه می‌رفت ببیند کجا کار بر زمین مانده و آن کار را بردارد. می‌خواست به تکلیفش عمل کند تا کاری روی زمین نماند. این چند ویژگی در مهدی بسیار بارز بود.

علی پور از تخصص نظامی شهید ثامنی راد می‌گوید و اضافه می‌کند: همه فن حریف بود. در ادوات نظامی مثل خمپاره، آر پی جی، دراگونوف و … مهارت داشت و در دانشکده ما تک بود. سید سجاد حسینی که هم‌گروهانی‌اش بود، از اهالی اصفهان بود که به شهادت رسید. اکثر رفقایش کسانی بودند که در اردوهای جهادی با او آشنا شدند. یعنی او تاسیس و راه‌انداز گروه‌های جهادی در دانشگاه و بعد از دانشگاه بود.

همرزم شهید مدافع حرم ادامه می‌دهد: حدود دو سال در چند مرحله به سوریه رفت و برگشت. زیاد از منطقه حرف نمی‌زد. خیلی تودار بود. به خاطر مسائل امنیتی هم خیلی از قضایا را تعریف نمی‌کرد. وقتی در سوریه دیده بود که یک خانم باردار در معرض خطر قرار گرفته، او را به فوریت‌ پزشکی رساند و جان مادر و بچه را نجات داد.

او نحوه شهادت شهید ثامنی‌راد را نیز اینگونه روایت می‌کند: در سوریه یک تک‌تیرانداز تمام بچه‌ها را هدف می‌گرفت. هر کدام از بچه‌ها می‌خواستند رد شوند، در معرض دید او بودند. آقا مهدی محل آتش او را گرفت و رفت تا مقرش را منهدم کند. اما در شناسایی تیر خورد و به شهادت رسید. رفیقش که همراهش بود، می‌خواست پیکرش را برگرداند ولی با هر تکان بیشتری در معرض بیشتر آتش تک‌تیرانداز قرار می‌گرفت به همین دلیل پیکر در منطقه ماند و نتوانست آن را به عقب برگرداند.

انتهای پیام/