مبانی نظری علوم انسانی در دانشگاه‌ها با مبانی نظری اسلام در تضاد است

به گزارش گروه دانشگاه باشگاه خبرنگاران تسنیم«پویا»، بسیج دانشجویی ۶۴ پردیس و مرکز آموزش عالی دانشگاه فرهنگیان، در نامه‌ای خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی، پیرامون برنامه ششم توسعه اعلام کردند: ما دانشجو معلمان بسیجی و انقلابی سراسر کشور از شما نمایندگان ملت خواستاریم، در بررسی لایحه برنامه ششم، دقت لازم را داشته و  پیوست الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت را پیرامون این برنامه پذیرا بوده و قانونی کنند.

در ابتدای این نامه خطاب به رئیس مجلس و نمایندگان آمده است: آنگونه که مستحضر هستید، شجره طیبه انقلاب اسلامی به سبب هدایت داهیانه امام خمینی کبیر و امام خامنه‌ای عزیز و به مدد خون هزاران شهید گلگون‌کفن، امروز و در عرصه‌های مختلف به ثمر رسیده است؛ به گونه‌ای که دوست و دشمن بر اقتدار و پیشرفت ایران اسلامی اذعان دارند. آنچه مسلم است، استمرار پیشرفتهای جمهوری اسلامی متوقف بر مجاهدت عموم ملت و به‌ خصوص نخبگانی است که اکنون با اقبال ملت انقلابی ایران بر مسند مسئولیت نشسته‌اند و صد البته دارای وظیفه به مراتب سنگین‌تری هستند، چرا که مجلس در رأس امور است. اکنون که در فصل تصویب برنامه ششم توسعه هستیم و نقش مجلس در سرنوشت پنج سال آینده کشور، بی‌بدیل است، نکاتی را از جهت امر به معروف و بر مبنای دغدغه انقلابی‌مان متذکر می‌شویم.

در ادامه تأکید شده است: هم‌اکنون نزاع میان جریان اصیل جمهوری اسلامی و جریان حامی جمهوری اسلامی تقلبی (بیانات مقام معظم رهبری در دانشگاه علم و صنعت -آذر ۹۴) به اوج خود رسیده است. جریانی در داخل کشور با تمام توان و همت خود سعی در استحاله نظام مبارک جمهوری اسلامی و آرمانهای اصیل انقلاب اسلامی دارد. یکی از نقاط امیدواری این جریان، نفوذ در حوزه برنامه‌ریزی و تنظیم برنامه ششم کشور با محوریت انحراف از اصول اساسی انقلاب اسلامی است. عده‌ای در داخل کشور از روی جهالت یا خیانت خواستار توقف پیشرفت انقلاب اسلامی و تحقق مدلهای توسعه غربی هستند. مدلهایی که ناکارآمدی خود را در دنیا ثابت نموده‌اند و صدای شکستن استخوان‌هایشان مدتهاست که به گوش می‌رسد. لذا، از شما نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی خواستاریم در تصویب لایحه برنامه ششم توسعه دقت لازم به عمل آید.

این تشکلهای دانشجویی تصریح کرده‌اند: بر مبنای ماده اول برنامه پنجم، برنامه ششم توسعه باید بر مبنای مفاهیم الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت تدوین گردد و مسئول تدوین این الگو نیز دولت است. اما دولت با صراحت از این موضوع شانه خالی می‌کند و دیگر نهادها را مسئول تدوین این الگو می‌داند. (اشاره به مصاحبه معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه). اگر بنا به اعتراف مسئولین الگویی وجود ندارد، پاسخ آنها به تخطی از قانون برنامه پنجم توسعه چیست؟ و اگر هم اعتقادی به آن ندارند، آیا سکوت مجلس مهر تأییدی بر آنها نیست؟

در ادامه این بیانیه آمده است: علی‌رغم تأکید مکرر مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم پیگیری طرح تحول در آموزش و پرورش، در برنامه ششم فقط یک بند درباره این دستگاه عظیم و حیاتی کشور آمده است و آن هم تنها بر خصوصی‌سازی فعالیتهای آموزش و پرورش، به اسم مشارکتهای مردمی، تأکید شده است.(ماده هفدهم بند یکم) معنای این بی توجهی به دستگاه عظیم تعلیم و تربیت چیست؟ آیا خصوصی‌سازی آموزش و پرورش ذیل عنوان مشارکت مردمی، با اصول قانون اساسی که میراث خون شهیدان است، تعارض ندارد؟ و آیا می‌توان با توجیه بهینه نمودن هزینه‌های آموزشی، هر کاری را به هر قیمتی در دستورکار قرار داد؟

در قسمت دیگری آمده است: در تمام این برنامه، تنها یک ماده برای برنامه‌ریزی ۵ ساله، درباره نهاد حیاتی خانواده آمده است و آن هم در ماده سی و یکم این برنامه است که به صراحت از شعار جریان منحرف فمنیستی(عدالت جنسیتی) در جهت ارتقاء جایگاه زنان ارزشمند و مسلمان این مرز و بوم استفاده شده است. سؤال اصلی این است، با فرض اینکه این بند شعار جریان فمینیستی نمی‌باشد، با توجه به جایگاه رفیع خانواده در اسلام، آیا از این همه مسائل اصلی و حیاتی نهاد خانواده، تنها مسئله و حیاتی‌ترین مسئله آن، عدالت جنسیتی اشتغال زن می‌باشد؟ آیا نتیجه فعالیت بیش از یک قرن جریان افراطی فمنیست در تمدن مادی، چیزی جز تبدیل جایگاه والای زن به یک نیروی کار ارزان قیمت که به هر طریق در این مسیر مورد سوء‌استفاده قرار گرفته است، نمی‌باشد؟ واقعاً دولت برای ارتقاء شأن و منزلت خانواده و استحکام درونی آن چه برنامه‌ای دارد؟

در ادامه آمده است: در ماده سی‌ام این لایحه به صراحت بر هماهنگی نیروهای مسلح با دستگاه دیپلماسی تکلیف شده است. آیا مجموعه‌های تحت فرماندهی رهبر انقلاب باید با مجموعه‌های تحت نظر ریاست‌جمهور هماهنگ باشند و یا بالعکس آن باید اتفاق بیفتد؟ آیا این خلاف صریح قانون اساسی نیست؟

از آنجایی که زیربنای حرکت در هر کشور، علوم انسانی می‌باشد و از آنجایی که مبانی نظری علوم انسانی در دانشگاه‌ها با مبانی نظری اسلام در تضاد است، غفلت از وضعیت تحول در علوم انسانی در بخشهای علمی کشور چه توجیهی دارد؟ قرار نیست در طول پنج سال به سمت بومی‌سازی این علوم گامی برداشته شود؟

این تشکلهای دانشجویی ادامه دادند: با توجه به تأکید سیاستهای ملی سلامت در بازشناسی، تبیین، ترویج، توسعه و نهادینه نمودن طب سنتی، در کجای این برنامه، برای ۵ سال آینده، جایگاهی برای آن تعریف شده است؟ آیا طبق شرع مقدس و قانون، دولت و مجلس موظف به رعایت و پیگیری و اجرایی نمودن سیاستهای کلی ابلاغی از ولی‌فقیه نیستند؟ و یا اینکه باید مانند بسیار موارد دیگر، منتظر تأیید نظامات علمی تمدن مادی غرب برای تعریف جایگاه علمی طب سنتی باشیم؟ سیاستهای برنامه ششم براساس مکاتب نهادگرایی و نئوکینزیها  تدوین شده است که این دو، هرکدام رشد اقتصادی را متفاوت از دیگری تعریف کرده‌اند. نقد این مکاتب بماند برای فرصتی دیگر؛ اما واقعاً تدبیر دولت در تحقق اقتصاد مقاومتی کدام راه است؟ آیا به واقع معنای اقتصاد مقاومتی همان است که سخنگوی محترم دولت در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری می‌گوید که مبنای اقتصاد مقاومتی کتاب امنیت ملی و نظام اقتصادی حجت‌الاسلام روحانی است و یا باید به گفتمان اصیل مقام عظمای ولایت بازگشت؟

در ادامه تأکید شد: حقیقتاً نقش و ظرفیت شجره طیبه بسیج، در رشد فرهنگی، توسعه علمی، تدبیرات اقتصاد مقاومتی و مقابله با بحرانهای سیاسی، امنیتی، بی‌بدیل می‌باشد و ظرفیت بسیار بزرگی برای مردمی کردن مناسبات فرهنگی، سیاسی، اقتصادی می‌باشد و طبیعتاً غفلت از آن خسارتهای بسیاری را برای کشور به جا می‌گذارد. گذر از این نکته که در حذف این نیروی عظیم در برنامه ششم توسعه و عدم برنامه‌ریزی برای افزایش این ظرفیت، تعمدی وجود داشته یا نه، این حذف خسارتهای جبران‌ناپذیری را به دنبال خواهد داشت و زمینه را برای نفوذ هرچه بیشتر دشمن در نبود نیروهای معتقد و متعهد به انقلاب ایجاد خواهد کرد.

در ادامه آمده است: در ماده هفدهم بند دوم، به افتتاح شعب دانشگاه‌های خارجی در کشور اشاره شده است. سؤال اول این است که آیا ورود دانشگاه‌های خارجی به کشور، دردی از فضای علمی حل می‌کند؟ در حالی که هم‌اکنون بسیاری از دستاوردهای علمی کشور که به صورت مقاله در نشریات بین‌المللی چاپ می‌شود، نه تنها مشکلی از مشکلات کشور حل نمی‌کند، بلکه عموماً در حال پاسخ به چالشهای کشورهای توسعه یافته‌اند، آیا با ورود این دانشگاه‌ها به داخل کشور، این مشکل حل خواهد شد؟  بنا بر خطوط ترسیم شده رهبری، باید مسیر حرکت رسیدن به تمدن اسلامی باشد، با این فرض، آیا چالشهای حال حاضر کشور در مرحله دولت اسلامی، احصاء و اولویت‌بندی شده است تا به دنبال ارائه راه‌حل برای آنها بود؟ و نیاز به شعب دانشگاه‌های خارجی، برای رسیدن به دولت اسلامی و جامعه اسلامی(مراحل تبیینی سوم و چهارم رهبری فرزانه انقلاب برای رسیدن به تمدن اسلامی) چه توجیهی دارد؟

سؤال دوم آنکه، با تهدیدات امنیتی رو به رشد جامعه علمی کشور، چگونه می‌توان به عناصر این دانشگاه‌ها اعتماد نمود؟ خواهش می‌کنیم سرنوشت صدها دانشمند عراقی را که در جریان حمله به عراق ترور شده‌اند، در نظر بگیرید، شهدای علمی کشور را در نظر بگیرید. آیا می‌توان خوش‌باورانه به این مسئله نگاه کرد؟ قطعاً این موضوع تناقضی با اصل تعامل با دنیای علمی ندارد، اما در هر تعاملی باید مشخص شود که چه خواهیم داد و چه خواهیم گرفت. تجربه تلخ برجام مؤید این موضوع است.

این تشکلهای دانشجویی تأکید کردند: نمایندگان محترم! آیا واقعا مشکل فرهنگی کشور پرداخت حق پخش تلویزیونی به فدراسیونهای ورزشی است؟ (ماده ۲۳) آیا مسائل و معضلات فرهنگی کشور حل شده است و فقط همین مشکل باقی مانده است؟ برنامه دولت برای تولیدات فاخر در عرصه‌های مختلف هنری چیست؟ برنامه دولت برای حمایت از مسجد محور شدن فعالیتهای فرهنگی چیست؟ برنامه دولت برای بسط مفهوم حیا و ترمیم مسئله حجاب در کشور چیست؟ برنامه دولت برای ترویج زبان فاخر فارسی و جلوگیری از استحاله آن چیست؟ نماز و فرهنگ اقامه نماز چه جایگاهی در برنامه‌ریزی دولت و مجلس دارد؟ آیا به اندازه حق پخش برنامه‌های ورزشی هم نیست؟ جایگاه قرآن در برنامه ششم توسعه چیست؟ و …

در ادامه تأکید شد: این همه سهل‌انگاری و به تعبیر رهبری عزیز ولنگاری فرهنگی نشانه چیست؟ آیا سهل‌اندیشی و اباحه‌گری در تصویب مجوزهای فرهنگی دردی از مشکلات فرهنگی کشور خواهد کاست؟ آیا برگزاری کنسرت و یا لغو آن بزرگترین مشکل فرهنگی کشور است؟ مقاومت دولت تدبیر و امید در شناسایی و رفع عدم توازنهای فرهنگی حاد جامعه به گونه‌ای است که اعتراض مراجع معظم و امت حزب‌الله را به همراه داشته است. آیا این اباحه‌گری در برنامه ششم، قانونی خواهد شد؟ و سؤال آخر اینکه آیا «تعالی و مقاوم‌سازی فرهنگی» به عنوان یکی از محورهای ابلاغی سیاستهای کلی برنامه ششم توسعه با بندهای مذکور در لایحه برنامه ششم محقق می‌شود؟

در ادامه تصریح شده است: با توجه به تأکید چندین باره رهبری عزیز و با توجه مطالعات علمی متعدد و هشدارهای آنها پیرامون وضعیت جمعیتی آینده کشور و همچنین با توجه به اسناد منتشر شده از دشمنان انقلاب اسلامی پیرامون سرمایه‌گذاری برای کاهش جمعیت در کشورهای اسلامی، متأسفانه حتی اشاره‌ای به این مسئله نشده است و گویی دولت نه دغدغه‌ای و نه برنامه‌ای برای ازدیاد جمعیت کشور و یا لااقل برای جلوگیری از کاهش جمعیت ندارد. این موضوعات، گوشه‌ای از اشکالات فراوان موجود در برنامه ششم است و بررسی دقیق آن را باید در زمانی دیگر و به‌وسیله نخبگان انقلابی پیگیری نمود.

این تشکلهای دانشجویی در ادامه پیشنهادات خود را اینگونه ارائه داده‌اند: ما دانشجو معلمان، برای ارتقای سطح کیفی و کمی این برنامه پیشنهاد می‌دهیم که با توجه به اینکه این برنامه به لحاظ ساخت و شکل، برنامه‌ای از هم پاشیده و نا منظم می‌باشد، لازم است مانند برنامه پنجم توسعه، وظایف دستگاه‌ها و ارگانها مشخص شود تا بتوان پیگیری و نظارت دقیق‌تری نسبت به پیشرفت ۵ ساله آنها داشت.  با توجه به بند اول برنامه پنجم توسعه و تأکید ۱۱ ساله مقام معظم رهبری(حفظه‌الله) مبنی بر تدوین همه سیاستها ذیل الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت، نسبت محتوای برنامه ششم، با مفاهیم الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت و جریانهای فعال در این حوزه، به صورت شفاف مشخص شود.

در ادامه این پیشنهادات تأکید شد: از آنجا که انجام طرحها و پروژه‌ها، خصوصاً طرحهای کلان توسعه‌ای، نیاز به پیوستهای فرهنگی و سلامت (طبق سیاستهای کلی ابلاغی رهبری) دارد و متأسفانه نبود آن، ضررهای بسیاری به کشور زده است، لازم است به عنوان یکی از بندهای تکلیفی عمومی همه دستگاه‌ها و ارگانهای کشور، در این برنامه تعیین شود. آموزش و پرورش کلید حل مشکلات اساسی کشور می‌باشد و بی تفاوتی، بی‌انضباطی یا انحراف از اصول حاکم بر تعلیم و تربیت اسلامی  و عدم برنامه‌ریزی برای آن، ضربات جبران‌ناپذیری به تربیت نسل آینده کشور می‌زند، لذا لازم است برنامه دقیق وزارت آموزش و پرورش برای اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که مورد تأکید چندین باره رهبری و حاصل زحمات دلسوزان و متخصصان امر می‌باشد، در این برنامه گنجانده شود تا بتوان نسبت به فرآیند تعلیم و تربیت ارزشیابی دقیق‌تری داشته باشیم.

در قسمت دیگری آمده است: ضرورت برون‌رفت کشور از شرایط اقتصادی فعلی، حرکت هماهنگ همه دستگاه‌ها بر طبق سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی می‌باشد. لذا باید الزام عملی دستگاه‌ها و نهادها، به رعایت اصول کلی اقتصاد مقاومتی، در سرتاسر برنامه وجود داشته باشد. مسیر حرکت دستگاه‌ها در جهت ارتقاء هرچه بیشتر منزلت خانواده و استحکام روزافزون آن با تأکید بر سیاستهای کلی خانواده ابلاغی رهبری فرزانه انقلاب(حفظه‌الله)، ترسیم شود. جایگاه نیروی عظیم بسیج در پیشبرد اهداف انقلاب در برنامه ششم توسعه تبیین شود و تعالی و رشد این نیرو برای استفاده از ظرفیت هرچه بیشتر از آن در حوزه‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نظامی مدنظر قرار گیرد.

این تشکلهای دانشجویی تاکید کردند: ضرورت تعالی فرهنگ عمومی کشور، توجه به مسئله فرهنگ می‌باشد. لذا لازم است دولت نسبت به پیگیری مسائل و معضلات فرهنگی از قبیل نقشه مهندسی فرهنگی کشور، منشور توسعه فرهنگ قرآنی، سند ملی توسعه روابط فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در سطح بین‌الملل و … مکلف شود.  تکالیف دستگاه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صداوسیما، وزارت بهداشت، سازمان تبلیغات اسلامی و … پیرامون مسئله جمعیت و هدف‌گذاری عالمانه ازدیاد نسلی بالنده در برنامه ششم توسعه، تدوین شود.

در پایان آمده است: ما دانشجو معلمان بسیجی و انقلابی سراسر کشور از شما نمایندگان ملت خواستاریم، در بررسی لایحه برنامه ششم، دقت لازم را داشته و  پیوست الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت را پیرامون این برنامه‌پذیرا بوده و قانونی کنند. امروز اگر به وظیفه انقلابی و ایمانی خویشتن به درستی عمل نماییم.

انتهای پیام/