مجاهدین خلق؛ خشتی که از ابتدا کج گذاشته شد

خبرگزاری فارس ـ گروه تاریخ: این روزها اکران دوباره فیلم ماجرای نیمروز بر پرده سینما بحث عملکرد سازمان مجاهدین خلق(منافقین) و اقداماتی را که از همان زمان تاسیس انجام می‌دادند در فضای عمومی و سیاسی مطرح کرده است.

در این میان برخی اعتقاد دارند پایه‌گذاران این سازمان افراد شریفی بودند که اعتقادات آنها اسلامی بوده اما به مرور با نفوذ افراد منحرف این سازمان از اهداف اصلی دور و به ورطه انحراف کشیده شد. از سوی دیگر، برخی دیگر نیز اعتقاد دارند این سازمان از همان ابتدا دارای گرایش‌های التقاطی بوده و به مرور این گرایشها پررنگ تر شده و در نهایت خودش را به صورت تغییر موضع سال ۵۴ و پذیرش کمونیسم به عنوان ایدئولوژی اصلی سازمان نشان داد. این نوشتار اکران فیلم نیمروز را فرصتی دانسته تا به بررسی عملکرد سازمان منافقین بپردازد.

بعد از حوداث ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و سرکوب هرگونه فعالیت مسالمت آمیز توسط رژیم پهلوی، سه نفر از جوانانی که سابقه نزدیکی به سران نهضت آزادی داشتند، به نام‌های سعید محسن، محمد حنیف نژاد و عبدالرضا نیک بین به این نتیجه رسیدند که دیگر روشهای متداول فعالیت سیاسی تاثیری بر روند تصمیم‌گیری رژیم نداشته و باید شیوه جدیدی برای مبارزه سیاسی اتخاذ کنند.۱  اینها با توجه به عملکرد حزب توده در سالهای گذشته و به دلیل اینکه در خانواده‌ های سنتی رشد یافته بودند، منتقد عملکرد این حزب بوده و به اقداماتی که این حزب در زمان کودتا و بعد از آن انجام داده بود، نقد جدی داشته و آن را رد می‌کردند. همچنین این افراد به دلیل ارتباط با شخصیتهای دانشگاهی احساس می‌کردند عملکرد بخش سنتی جامعه نیز برای مبارزات سیاسی مناسب نبوده و باید خودشان اقدام به تدوین برنامه‌ای برای مبارزات سیاسی کنند.

انتهای پیام/