مرحع بزرگ جهان تشیع : تلاش کنیم این نظام به دست ما حفظ شود

حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفت: علم استخری تحریم بیگانه را بند نمی‌آورد؛ ما چه نیازی داریم که از بیگانه علم بگیریم و وقتی فلان دارو و فلان چیز را تحریم کردند، فکر کنیم نمی‌توانیم تولید کنیم؛ عالم استخری ‌شدن مهم نیست عالم چشمه‌شدن مهم است؛ اگر واقعا دانشگاه‌های ما دانشگاه علوی شوند، دیگر نیازی به بیگانه نداریم.

به گزارش «آسمانی نیوز» ؛ حضرت آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی، استاد درس خارج حوزه و مفسر قرآن و نهج‌البلاغه، ۹ شهریورماه در درس اخلاق خود در سخنانی با بیان اینکه امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: فرزندان خود را با توجه به آداب زمان تربیت کنید، گفت: در حوزه در زمینه فقه و کلام و سایر علوم طی قرون گذشته خوب کار شده است ولی در زمینه قرآن آنچنان که باید کار نشده است و اگر نسل جوان ما با قرآن آشنا شوند و دستورات آن را به کار ببندند، به این دستور امیرالمؤمنین(ع) جامه عمل پوشیده‌اند.

وی افزود: حرف کانت و امثال او این است که انسان به دنیا آمده است و یک عمر زندگی می‌کند و بعد هم خواهد پوسید و به تعبیر قرآن «إِنْ هِیَ إِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوتُ وَنَحْیَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ» ولی قرآن سخن و حرف نو زده و می‌فرماید که شما برای پوسیدن نیامده‌اید بلکه مرگ از پوست درآمدن است. فرمود دنیا به حق آفریده شده است و ملعبه و بازیچه نیست که کسی بخواهد در آن بازیگری کند؛ بیراهه برود و یا راه کسی را ببندد و کسی که راه مردم را ببندد و بیراهه برود، دنیا را بازیچه قرار داده است. مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى یا در آیه دیگری فرمود: و ما خلقنا السماوات و الأرض و ما بینهما لاعبین ما خلقناهما الّا بالحقّ.

استاد درس خارج حوزه علمیه با بیان اینکه قرآن کریم، کتاب روز است، تصریح کرد: در روایتی از از وجود مبارک امام صادق(ع) سؤال شده است که چرا ما هر چه قرآن می‌خوانیم خسته نمی‌شویم؟ فرمود: «لِلْقُرْآنِ تَأْوِیلٌ یَجْرِی کَمَا یَجْرِی اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ کَمَا تَجْرِی‌ الشَّمْسُ‌ وَ الْقَمَر»؛ شما مگر الآن می‌توانی بگویی که من ۲۰ سال یا ۳۰ سال یا ۸۰ سال یا ۱۰۰ سال است که این آفتاب را می‌بینم و از دیدن این آفتاب خسته شدم، مگر می‌شود کسی بگوید که من از دیدن آفتاب خسته می‌شوم؟! «کَمَا تَجْرِیی الشَّمْسُ‌ وَ الْقَمَر»، مگر کسی از نفس کشیدن خسته می‌شود؟! کسی بگوید من صد سال است که از این هوا استفاده می‌کنم، یا ۱۰۰ سال است که دارم آب می‌خورم و خسته شدم؟ یا کسی از نور خورشید و نور ماه خسته می‌شود؟ اینها مایه حیات است! فرمود: «کَمَا تَجْرِی‌ الشَّمْسُ‌ وَ الْقَمَر»، اینکه سیدنا الاستاد دارد به اینکه این «جری» است، این «جری» یعنی همین! فرمود «یَجْرِی کَمَا یَجْرِی اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ کَمَا تَجْرِی‌ الشَّمْسُ‌ وَ الْقَمَر».

ایشان در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه ایران را دیگران فتح کردند ولی بیشتر مناطق آن به خصوص مازندران مهد شیعه و سادات بوده است، اظهار کرد: این دیار از قدیم، دیار علوی بود.

حضرت آیت‌الله جوادی آملی در ادامه با اشاره به جلد ششم کتاب تمام نهج‌البلاغه اضافه کرد: در این کتاب شریف آمده است: انسان اول باید خودش را اصلاح کند زیرا تعلم دیگری وابسته به تعلم خود انسان است؛ در صفحه ۵۴ دارد که کونوا ینابیع العلم یعنی بکوشید تا مجتهد شوید مخصوصاً دانشگاهیان ما باید تلاش و کوشش وافری داشته باشند.

علم استخری تحریم را خنثی نمی‌کند

وی تأکید کرد: علم استخری تحریم بیگانه را بند نمی‌آورد؛ ما چه نیازی داریم که از بیگانه علم بگیریم و وقتی فلان دارو و فلان چیز را تحریم کردند، فکر کنیم نمی‌توانیم تولید کنیم؛ عالم استخری ‌شدن مهم نیست عالم چشمه‌شدن مهم است؛ کونوا ینابیع العلم؛ اگر واقعاً دانشگاه‌های ما دانشگاه علوی شوند دیگر نیازی به بیگانه نداریم و تا بگویند فلان چیز را به شما نمی‌دهیم، نگران شویم. بعد فرمود مبادا در قیاس که دیگران به آن مبتلا هستند بیفتید. در صفحه ۳۴۷ فرمودند: لا تَقْسِروا اَوْلادَکُمْ عَلى آدابِکُم ، فَاِنَّهُمْ مَخْلوقونَ لِزَمانٍ غَیْرِ زَمانِکُم؛ آداب و رسوم خود را به فرزندانتان تحمیل نکنید، زیرا آنان براى زمانى غیر از زمان شما آفریده شده‌اند.

این مرجع تقلید جهان تشیع در ادامه فرمودند: حوزه‌ها و علما و اساتید باید شاگردان خود را طوری تربیت کنند که نیاز جامعه را برآورده کنند و به سؤالات مردم و به خصوص نسل جوان پاسخ دهند؛ بعد هم فرمود تا آخرین لحظه با علم سر و کار داشته باشید. در صفحه ۳۵۲ فرمود: مَن جاءَتهُ مَنِیَّتُهُ و هُوَ یَطلُبُ العِلمَ فبَینَهُ و بَینَ الأنبیاءِ دَرَجَهٌ. امام على(ع) فرمودند: هر کس در حال طلب دانش مرگش فرا رسد، میان او و پیامبران تنها یک درجه تفاوت باشد. یعنی بین کسی که طالب علم است اگر مرگش فرا رسد، بین درجه او و درجه انبیاء یک درجه فاصله است.

این مفسربزرگ قرآن کریم تصریح کردند: این بحث ربطی به فقه ندارد چون بحث فقهی مشخص است و برخی از خوف جهنم و برخی از شوق بهشت خدا را عبادت می‌کنند ولی برخی خدا را به خاطر خدا عبادت می‌کنند و این راهی است که امیرالمؤمنین(ع) فرموده است من این راه را طی می‌کنم؛ کسانی که از خوف جهنم و از شوق بهشت خدا را می‌خوانند خدا قبول می‌کند ولی آن‌ها خودشان را می‌خواهند و عبادت خدا را وسیله برای رسیدن به آن می‌کنند ولی وظیفه ما این است کاری کنیم که رضایت خدا را به دست آوریم تا جایی که عین الله و یدالله و اذن الله و … شویم؛ خدا کارهایش را به واسطه فرشتگان انجام می‌دهد ولی ما چرا به جایی نرسیم که این کارها به واسطه ما انجام نشود؟

ایشان در ادامه افزودند: این راه امروز هم برای ما باز است و می‌توان به برکت راه اهل بیت(ع) ما هم این مسیر را برویم و تلاش کنیم به دست ما این نظام حفظ شود و به دست صاحبش برسد و حوزه و دانشگاه ما پربارتر شوند و به جایگاه اصلی خودشان برسند و مردم به وظایف خودشان آشنا شوند. اگر کسی خیر دنیا و آخرت می‌خواهد در طی‌کردن همین راه امیرالمؤمنین(ع) است.

محرم علاوه بر عزاداری جنبه سیاسی هم دارد

جضرت آیت‌الله جوادی آملی بیان کردند: به ما گفته‌اند در ایام محرم و در مراسم عزای حضرت اباعبدالله الحسین(ع) فقط به همدیگر تعزیت و تسلیت نگویید بلکه بحث مبارزه هم هست؛ هم بگویید اعظم الله اجورنا و اجورکم و هم بگویید: و جعلنا و ایاکم من الطالبین لثاره؛ این دعای آن‌هاست که به ما دستور داده‌اند و ما خود را باید فرزندان حسین بن علی(ع) بدانیم زیرا پدر ما را کشته‌اند و این خیلی فرق دارد با اینکه انسان صرفاً گریه کند برای اینکه بخواهد او را به بهشت ببرند. این دین می‌گوید شما بچه‌های حسین بن علی(ع) هستید و هیچ کسی حق ندارد، بگوید این ماجرا برای ۱۴۰۰ سال پیش بود. این کجا و تسلیت و تعزیت کجا؟ این مقام خوبی است یعنی ما پسر حسین بن علی(ع) هستیم و پدر ما را شهید کرده‌اند.

ایشان در پایان افزودند: الان جریان اربعین خیلی پرشکوه و پرشور است ولی برخی با این شوق می‌روند که پدر ما را شهید کرده‌اند و این به انسان پر و بال می‌دهد؛ تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک/ برگ توت است که گشته است به تدریج اطلس. حرف سنایی این است که از اطلس گرانتر فرشی نیست و اگر کسی برگ توت را محافظت نکند، از بین می‌رود ولی اگر کسی محافظت کند و آن را نزد استاد یعنی کرم ابریشم ببرد اطلس خواهد شد. وقتی برگ تبدیل به ابریشم و اطلس می‌شود، ما مانند علمایی نشویم که فخر ایران شده‌اند.

انتهای پیام/