نگاه سیاسی بر مطالعات تاریخ انقلاب در آمریکا غلبه دارد
سید وحید احدی نژاد .روابط عمومی هیات خدام الرضا کانونهای خدمت رضوی -خبرنگار حوزه دولت ومجلس ۲۰ بهمن ۹۷ 1۰31
[ad_1]
به گزارش خبرنگار تاریخ ـ خبرگزاری فارس: عنوان نشستِ نخست همایش ملّی بعثت انقلاب اسلامی «تاریخنگاری انقلاب اسلامی، آسیبشناسی و دغدغهها» بود. در این نشست ۶ نفر از محققان به شرح ذیل به ارائه مقاله خود پرداختند و مرتضی میردار معاون تدوین و تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی دبیرینشست را بر عهده داشت.
محمدامیر احمدزاده: ارتقا تاریخنویسی به تاریخ حال و اکنون بخشی از تحولات گفتمانی است که در تاریخنگاری انقلاب انعکاس یافته است
محمد امیر احمدزاده استادیار گروه تاریخ فرهنگی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در تببین خلاصه مقاله خود تحت عنوان «مؤلفههای اصلی در تاریخنگاری انقلاب اسلامی؛ تداوم یا تحول؟» گفت: متون تاریخنگارانه در هر عصری دربردارنده ابعاد مهمی از اندیشه سیاسی- اجتماعی و فرهنگی جامعه ای است که در بستر آن ظهور و رشد کرده اند.
مسأله اینگفتار، بررسی میزان تداوم و تحول در تاریخنگاری انقلاب اسلامی در طول چهار دهه گذشته است که با این سوال طرح میشود؛ زبان و ذهنیت مورخان و متون این دوره تا چه حدّی در بازنمایی رخدادهای تاریخی ایران از گفتمانهای تاریخنگاری پیشین، متفاوت بوده و رهیافتهای اصلی آنان در روایتپردازی از تاریخ کدامند؟ بر اساس الگوی تحلیل محتوا و با رویکرد مقایسه ای، دستاورد بحث نشان می دهد که تاریخنگاری انقلاب اسلامی گرچه در محورهایی از مسأله شناسی خود به بازتولید میراث پیشین تاریخنگاری اسلامی- ایرانی پرداخته که ترویج رویکرد منجی گرایانه به تاریخ، بازتولید تاریخ اسلام با طرح خوانش انقلابی، توجه به تاریخ نگاری سیاسی، رواج رویکرد قهرمان محور و تقویت نقش عاملیت های فردی در رخدادهای تاریخی از مولفههای اصلی بازتولیدشده و برگرفته از میراث تواریخ گذشته است، امّا در برخی از موضوعات بنا به تحولات ذهنی، زبانی، و روش شناختی زمانه به طرح افقهای تازهای نیز کمک کرده است.
این استاد دانشگاه افزود: پرداختن به تاریخ روز و ارتقاء تاریخنویسی به تاریخ حال و اکنون، ارج نهادن به گفتمان های رقیب در تاریخنگاری، بهره گیری از پتانسیل تاریخ شفاهی جهت ثبت حداکثری رخدادهای تاریخی، توسعه رویکرد نقد و سنجش نسبت به منابع و رویکردهای رقیب را میتوان بخشی از تحولات گفتمانی برشمرد که در تواریخ انقلاب اسلامی انعکاس یافته است.
ابوالفضل حسن آبادی: آرشیوهای محلی، ضرورتی برای عمومی شدن پژوهشهای انقلاب اسلامی است
سپس ابوالفضل حسنآبادی رئیس سازمان اسناد، کتابخانه و موزههای آستان قدس رضوی مقاله خود تحت عنوان «ضرورت آرشیوگرایی و تمرز زدایی در تاریخنگاری انقلاب اسلامی» را ارائه داد و گفت: آرشیوها یکی از مهمترین مراکز فرهنگی تأثیرگذار در ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به شمار می روند و آرشیوهای محلی به تناسب محل قرارگیری و سیاستهای تعیین شده میتوانند کارکردهای مختلفی را برعهده گیرند.
وی افزود: در اهداف راهبردی، این آرشیوها میتوانند اهدافی مانند ماندگاری انقلاب و پرهیز از سیاستزدگی، بارش افکار و دیدگاهها و درگیر کردن جامعه در تاریخ گذشته، مخاطبسازی و مخاطبپروری در راستای سیاستهای فرهنگی، اهمیت دادهسازی برای مباحث مغفول در انقلاب اسلامی، ایجاد هویت مشترک بر اساس عقیده، فرهنگ و سابقه از طریق آرشیوهای محلی، تأکید بر عمومیسازی سطح دسترسی به آرشیوها، افزایش خدمات راه دور آرشیو، مدیریت تولید اطلاعات و دانش، گزینش اسناد براساس تعاریف مشخص و استاندارد شده، جلوگیری از غالب شدن دیدگاه حکومتی در اسناد دفاع انقلاب، ارتباط نزدیکتر با مراکز علمی و دانشگاهی، ارتباط بین آرشیوی برای همافزایی اطلاعات، حمایت از پژوهشگران انقلاب اسلامی، پررنگ کردن نقش مردم عادی در انقلاب اسلامی، تنوعبخشی به اسناد انقلاب اسلامی، پررنگ شدن ارتباطات آرشیوی، سیاستگذاریهای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت را در برگیرد و در کنار آن به عنوان یکی از مراکز مهم اتقان بخشی به اسناد و افزودن ارزش های آرشیوی به سند کمک نمایند.
این مقام مسئول در آستان قدس رضوی گفت: واحد مطالعات انقلاب اسلامی آستان قدس به عنوان یک آرشیو محلی در سال ۱۳۹۱ به منظور پرکردن خلأهای اطلاعاتی و سیاستگذاری در زمینه پژوهشهای انقلاب اسلامی تشکیل شده است. اجرای طرح بانک اطلاعات ۳۸۰۰۰ برگ اسناد مکتوب و دیجیتال،۲۵۰۰قطعه عکس، ۲۰۰دقیقه فیلم و ۲۰۰ساعت سخنرانی و ۲۰۰۰ ساعت مصاحبه تاریخ شفاهی در حوزه انقلاب اسلامی از فعالیتهای این واحد است.
همچنین این واحد در زمینههایی مانند مشاوره و ارائه خدمات پژوهشی به پژوهشگران انقلاب اسلامی در مشهد، تلاشهای برون سازمانی در حوزه احیای هویت انقلاب اسلامی، همکاری و تأمین محتوای نمایشگاهی، برگزاری نشستهای جریانشناسی انقلاب اسلامی و اجرای بانکهای اطلاعاتی مانند اجرای بانک اطلاعات روزشمار انقلاب اسلامی در مشهد از ابتدای سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸، اجرای بانک اطلاعات رجال و فعالین سیاسی مشهد در دهه۴۰ و۵۰، اجرای بانک اطلاعات روزشمار مطبوعاتی انقلاب اسلامی در مشهد در سال۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ فعالیتهای خوبی را انجام داده است.
صادقی پری: نگاه سیاسی بر مراکز مطالعات تاریخنگاری انقلاب اسلامی در آمریکا غلبه دارد
بعد از ابوالفضل حسن آبادی، مریم صادقی پری مقاله مشترک خود با الهام رجایی تحت عنوان «مطالعات تاریخنگاری انقلاب اسلامی در آمریکا» را ارائه داد. این دانش آموخته حوزه و محقق حوزه مطالعات انقلاب اسلامی گفت: در ایالات متحده آمریکا، هفده مرکز مطالعات تاریخ انقلاب همچون دپارتمان خاورمیانه و شمال آفریقا در دانشگاه آریزونا، مرکز حمید و کریستینا مقدم در دانشگاه استنفورد، مرکز مطالعات خاورمیانه در دانشگاه برکلی، مرکز شرمین و مصور رحمانی در دانشگاه پریستون، مرکز مطالعات ایران و خلیج فارس در دانشگاه پنسیلوانیا، دپارتمان فرهنگ و زبان خاور نزدیک دانشگاه کلمبیا، بخش شرقشناسی دانشگاه نیویورک، مرکز مطالعات ایرانشناسی دانشگاه واشنگتن و … در حوزه مطالعات انقلاب اسلامی ایران در آمریکا فعالیت می کنند.
این تاریخپژوه گفت: این مراکز حتی در زمان بحران اقتصادی آمریکا، با کمک و حمایت جامعه ایرانیان مقیم این کشور توسط سرمایه داران یهودی، ارمنی و بهائی به کار خود ادامه دادند. بیشتر پژوهشگرانی که با این مراکز در ارتباط هستند، بهائی ها، یهودی ها، سلطنت طلب های مقیم آمریکا، ایرانیان فراری شامل عناصر ضد انقلاب و مخالفین نظام جمهوری اسلامی نظیر چپگراها، سکولارها و… هستند که عملکرد آنها با ادعاهایشان مبنی بر رویکرد علمی به تاریخنگاری در حوزه مطالعات انقلاب اسلامی همخوانی ندارد. کتابهایی نظیر انقلاب ایران به قلم اسکاچ پل، دیکتاتوری و توسعه سرمایه داری از فرد هالیدی و ایران سراب قدرت اثر رابرت گراهام نشان از نگاه سیاسی این افراد به مطالعه تاریخ انقلاب اسلامی ایران دارد.
مریم تقیزاده: نشانههایی قابل قبول از بلوغ و تکامل را میتوان در سبک، روش و بینش تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی دید
سپس مریم تقی زاده کارشناس ارشد تاریخ ایران دوره اسلامی مقاله مشترک خود با خانم زهرا گلستانی را تحت عنوان «جستارهایی بر تاریخنگاری شفاهی انقلاب اسلامی» ارائه داد و گفت: در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی با بررسی سیر و تحول تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی میتوان نشانههایی قابل قبول از بلوغ و تکامل را در سبک، روش و بینش دید. توجه به ماهیت انقلاب اسلامی، هدفمندی تاریخ شفاهی، کاربست سندپژوهی، شناخت جریانهای تاریخنگار در آن حوزه و ضرورت نقد آثار تاریخنگاری انقلاب اسلامی نشانههایی از این بلوغ و تکامل میباشند.
تاریخ شفاهی ایران در چهل سال اخیر رشد فزایندهای داشته و در سه دهه واپسین سیر تصاعدی یافته است. و یکی از مهمترین ابزارهای گردآوری و تدوین تاریخ انقلاب است که با ریشهیابی باورها، ایده ها، ارزشها و تفکرات انقلابی و تببین جایگاه فرد در انقلاب نقش مهمی در اندیشهای کردن و ژرفاندیشی در تفکر انقلابی داشته است.
این دبیر تاریخ آموزش و پروش گفت: در تاریخ نگاری شفاهی اساسا تدوین تاریخ صرفا بر بنیان دادههای شفاهی است. بدین منظور مورخ ناگزیر است ابتدا موضوع و سپس روش کارش را انتخاب کند و سپس با گزینش دادههای گرداوری شده به سنجش و ارزیابی و جرح و تعدیل آنها بپردازد.
در تاریخنگاری شفاهی انقلاب اسلامی مصاحبهگر به وقایع رخدادها اشراف دارد و قصد او تنها بیان واقعیات تاریخی و کنکاش از ناگفتهها و روشن کردن زوایای تاریک تاریخ است. آنچه از تاریخنگاری شفاهی حاصل میشود با گذشت زمان نه تنها ارزش خود را از دست نمیدهد بلکه به ارزش آن هم افزوده میشود.
وی افزود: تاریخ شفاهی ما، در بهترین حالت، نقل و انعکاس وقایع از منظر خاطرهگو است که به آن صبغه نقلی یا خبری می بخشد، و در صورت تدوین نتیجهی آن ایجاد یک منبع است، نه یک متن تاریخ نگارانه، زیرا در روش نقلی رسالت مورخ با بیان آنچه دیده یا شنیده است، به پایان می رسد؛ حال آنکه در تاریخنگاری رسالت اصلی مورخ پس از گردآوری دادهها آغاز می شود. پس از انقلاب اسلامی، تاریخ شفاهی برای ضبط و ثبت خاطرات شخصیتها و رجال سیاسی ، نظامی و فرهنگی در تبیین ابعاد مهم و ناگفتهها از تاریخ عصر پهلوی و وقوع انقلاب اسلامی به کار گرفته شد تا منابع مهم و ارزشمندی برای تاریخنگاران انقلاب اسلامی تولید شود.
این تاریخ پژوه در ادامه گفت: اگر سنت تاریخ شفاهی خود را با سنت تاریخنگاری متعارف (یامکتوب) مقایسه کنیم، تاریخ شفاهی ما هنوز دوران تکوین خود را سپری می کند و در وضعیتی قرار دارد که تا حد زیادی مشابه دوران آغازین ظهور تاریخنگاری در اسلام است. در چنین وضعیتی هنوز بسیاری از مسائل معرفتشناختی تاریخ شفاهی مطرح نشدهاند، درباره بسیاری از میدانهای عمل آن اتفاق نظر وجود ندارد و هنوز افق نهایی آن روشن نیست. هر چند در همین حیات کوتاه، تاریخ شفاهی گامهای تکاملی بلندی برداشته شده است، خطاست اگر تصور کنیم که تاریخ شفاهی باید در همین سنتها و روشهای متعارف گردآوری دادهها و نقل خاطرات متوقف گردد و وضعیت جاری را کاملترین و مهمترین الگوی در دسترس در عرصهی تاریخ شفاهی تلقی کنیم، زیرا وضعیت موجود با وجود حرکت رو به جلو تاکنون بیشتر رهاوردی جز تولید داده نداشته است.
ایرج سوری: مشخصه بارز تاریخنگاری انقلاب در استان لرستان پرداختن به تاریخ سیاسی و زندگینامه رجال نامی است
سخنران بعدی ایرج سوری دانشجوی دکتری تاریخ ایران دوره اسلامی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بود که مقاله مشترک خود با مجتبی گراوند را تحت عنوان «نقد روشناسی سبکهای رایج در تاریخنگاری انقلاب اسلامی در استان لرستان» ارائه کرد.
این تاریخپژوه گفت: تاریخ نگاری لرستان در دوره پهلوی دوم با تمرکز بر رویداد انقلاب اسلامی و سبکهای نگارشی رایج آن نیازمند نقد روششناختی برای ارزیابی علمی آثار موجود میباشد. لذا، نقد روششناختی سبکهای رایج مرتبط با تاریخنگاری لرستان برای سنجش کیفی آنان، سبب شناسایی ظرفیتهای بالقوه و شناسایی شیوه ارتقاء کیفی پژوهشهای جدید می گردد. در این مقاله با روش پژوهش تطبیقی ـ مقایسهای و تحلیل محتوا تلاش گردید، ضمن معرفی سبکهای رایج و مشخصات فنی آنان، نقاط قوت و ضعف آثار موجود از حیث شکلی، محتوایی و روش شناسی بیان گردد.
این دانشآموخته کارشناسی ارشد تاریخ انقلاب اسلامی گفت: نکته مهم درباره تاریخنگاری مرتبط با تاریخنگاری لرستان، سیر پسینی آن و کمیت آثار موجود است. ما، ضمن شناسایی سه گونه اصلی سبک نگارش شامل، تاریخ نگاری شخصیت محور و تک نگاری، تاریخ نگاری متون( کتب) و تاریخ نگاری شفاهی، دریافتم مشخصه بارز تاریخنگاری انقلاب در استان لرستان پرداختن به تاریخ سیاسی و زندگینامه رجال نامی بود و حوزه تاریخ اجتماعی، تاریخ شفاهی و هنر در حاشیه قرار داشت.
در بخش منابع غیر کتابی و پایگاههای سندی نیز هنوز یک پایگاه و مرجع برای ساماندهی اسناد موجود نیست و بخشی از اسناد در اختیار نهادهای دولتی لرستان است که خدمات عمومی ندارند و به شیوههای نه چندان علمی نگهداری میگردند. سایر مستندات نیز در تهران است که انتقال دستِکم فایل دیجیتالی آنان گام بزرگی است. کمبود متون تولیدی در زمینه تاریخ دوره پهلوی دوم و نیز کمبود آثار فاخر با رویکرد علمی و با معرفتشناسی نقادانه از ضرورتهایی است که بدان باید توجه بشود. توجه به ابعاد مختلف از جمله بخش فرهنگی و اجتماعی و فرودستان و مستنداتی مانند عرایض و مکاتبات مردمی سبب شناخت و درک عمیقتری از تحولات این دوره میگردد تا صرفاً به تاریخنگاری سیاسی و نامها و شخصیتها و سازمانها محدود نگردد.
این محقق مطالعات تاریخی در پایان گفت: نهادهای علمی و فرهنگی و متصدیان پژوهش تاریخی در استان میتوانند با موانع موجود و شناسایی آسیب های آن گام های خوبی بردارند.
فائزه توکلی: زنان نقش مهمی در پیشقراولی و تعمیق انقلاب اسلامی داشتند
آخرین سخنران نشست اول فائزه توکلی تاریخپژوه و فعال تاریخ شفاهی بود که مقاله خود تحت عنوان «نقش معلمان و دانش آموزان مدرسه رفاه در تعمیق مبارزات علیه رژیم پهلوی با تکیه بر تاریخ شفاهی» را بیان کرد.
این کارشناس ارشد عضو پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: با واکاوی جریانهای مبارزاتی پیشرو، نقش نهادهای علمی و دست اندرکاران آن مانند مدرسه رفاه و معلمان و دانش آموزان مبارزی که سالها در زندانهای شاه، شکنجه و صدمات فراوانی دیدهاند بسیار مهم است. این ارزیابی گواهی میدهد نقش زنان در عرصههای مبارزاتی با رژیم شاه بسیار برجسته است.
مدرسه رفاه که ابتدا با عنوان بنیاد فرهنگى رفاه توسط شخصیتهایى همچون شهید رجایی و باهنر و با نقش بسیار مهم آیتالله هاشمی رفسنجانى و شهید بهشتی تحت پوشش یکی از کانونهای آموزشى و با انگیزه فعالیتهای سیاسى تشکیل شد، در به ثمر رساندن انقلاب نقش قابل توجهی داشته است.
وی ادامه داد: به دنبال فضای خاص سال ١٣۵١ تعداد زیادی از معلمان مدرسه رفاه مانند خانمها منظر خیر حبیب اللهی و خانم عامری و خانم میرخانی و خانم متحدین و خانم باستان توسط ساواک دستگیر و در زندان کمیته مشترک تحت آزار و شکنجه قرار گرفته و سپس به زندان قصر منتقل میشوند . در همان زمان دانش آموزان مدرسه رفاه مانند خانمها سوسن حداد عادل و خانم رضوانه دباغ که بیش از ١٣ سال نداشتند در زندان کمیته مشترک تحت آزار و شکنجههای متعدد قرار گرفته و زندانى مىشوند.
این پژوهشگر ادامه داد: در دوره انقلاب نقش زنان فقط در صفهای میلیونى تظاهرات نبود، بلکه آنان نقش مهمی در پیشقراولی، پشتیبانی، همکاری، هماهنگی و تعمیق انقلاب داشتند. علیرغم حضور پررنگ زنان در تحولات سرنوشتساز تاریخ معاصر و مشارکت تمامعیار آنان در مبارزه علیه رژیم پهلوی، مستندات، مکتوبات و منابعی که نقش زنان را تبیین و توصیف کند، بسیار اندک است.
حمایت از طرحهای تحقیقی در حوزه اقشار متعدد زنان انقلاب با گذشت چهار دهه در واکاوی تحولات معاصر با تکیه بر نقش زنان اهمیت تام دارد .در این زمینه تاریخ فاهی ابزاری بسیار مهم در جبران کمبود اسناد مکتوب است.
انتهای پیام/
[ad_2]
لینک منبع