چرا تنها سکوت تو را حمایت خواهد کرد؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم –

«وَمَن یَخْرُجْ مِن بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلى اللّهِ» (سوره نسا آیه ۱۰۰)

یک سال از فاجعه غم انگیز حادثه منا را پشت سر گذاشتیم، سالی که برای امت اسلامی سال غم و اندوه بود، سالی که برای بازماندگان حادثه منا، سال خالی بودن وجود عزیزانشان بود که انتظار دیدارشان را پس از مراسم حج ابراهیمی می کشیدند، سالی که برای آزادگان جهان اسلام، سال قربانی شدن انسانیت و شرافت اسلامی به دست مدعیان حرمین شریفین بود، سالی که برای مجامع حقوق بشر سال سکوت و چشم بستن بر روی واقعیت های تلخ حادثه منا بود.

همان طور که می‌دانید کعبه یک مرکز امن بین‌المللی است و به عنوان یکی از نعمت‌های بزرگ الهی در قرآن به شمار رفته است، نعمتی که شرط اساسی و عامل اولیه برای شکلگیری و قوام هر جامعه است، باشد. از آنجایی که خداوند متعال کعبه را امان‌خانه عمومی قرار داد، پس هیچ فردی و گروهی حق ناامن کردن این مکان مقدس را ندارد. با توجه به اینکه عربستان سعودی میزبان زائرین بیت‌الله‌الحرام و مقدس‌ترین مکان مسلمانان دنیا شناخته شده است؛ بنابراین از حیث حفاظت از حجاج و زائرین بیت‌الله‌الحرام و نیز حمایت از اموال و سایر شئونات حجاج در موسم حج، مسئولیت بین‌المللی دولت عربستان بسیار شفاف و قابل استناد است.

در فاجعه سال گذشته منا تعداد زیادی از زائران ایرانی و دیگر زائران مسلمان از کشورهای دیگر به دلیل بی کفایتی و  بی تدبیری دولت عربستان در روز عید و در لباس احرام، در زیر آفتاب و با لب تشنه، در کمال مظلومیت جان سپردند. این فاجعه در حالی اتفاق افتاد که اندکی پیش از آن در مسجدالحرام نیز جمعی در حال عبادت و در طواف و نماز به خاک و خون کشیده شدند و حاجیان با اطمینان خاطر از دعوت پروردگار در مکانی که خانه امن الهی است، مورد ظلم قرار گرفتند که بدون شک این گناه دولت عربستان در کشته‌شدن عده کثیری از مسلمانان نابخشودنی است. همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند: حکّام سعودی در هر دو حادثه مقصّرند؛ این چیزی است که همه‌ی حاضران و ناظران و تحلیلگران فنّی بر آن اتّفاقِ‌نظر دارند و گمان عمدی بودن حادثه نیز از سوی برخی صاحب‌نظران مطرح شده است.

فاجعه منا بار دیگر اثبات کرد که شیوخ و اشراف عربستان فاقد صلاحیت جهت تولیت و پرده‌داری عظیم ترین میراث بشر یعنی بیت‌الله الحرام می باشند.

نکته حائز اهمیت این است که عربستان سعودی که خود را داعیه‌دار حقوق بشر می‌داند، بارها از لحاظ سیاسی، اجتماعی و حتی به صورت بنیادی، حقوق بشر را زیر پا گذاشته و از آن سرپیچی کرده ولی با این وجود عضو شورای حقوق بشر می‌باشد و همین امر سبب سکوت جامعه بین‌الملل و رسانه‌ها در برابر حادثه منا شده است.

مدعیان حقوق بشر و رسانه‌های همسو با عربستان این فاجعه انسانی را در حالی نادیده گرفتند و با سکوت کامل از آن عبور کردند که  سازمان‌های بین المللی در مقام دفاع از حقوق بشر، بایستی به فاجعه منا به عنوان فاجعه انسانی می نگریستند، نه این که چون این اتفاق در عربستان رخ داده، نسبت به آن سکوت کنند و این مهر خاموشی بیانگر آن است که در هسته مرکزی فرایند حقوق بشر و جریان حقوق بشری تعهدی وجود ندارد و این گونه سکوت‌ها و استفاده ابزاری از وقایع نشان از برخورد گزینشی دارد، چرا که  این سکوت در حالی اتفاق می‌افتد که رژیم آل‌سعود هیچ توضیحی در خصوص فاجعه منا نداده و حاضر به پذیرش مسئولیت خود در برابر حجاج و حادثه رخ داده نیست.

شایان ذکر است که سکوت سازمانهای حقوق بشری و رسانه های غربی منحصر به این فاجعه نیست، بلکه آنها با انتشار اطلاعات غلط درباره جنگ سوریه و یمن و دیگر جنایات  از عربستان حمایت میکنند و در برابر اقدامات ضدحقوق بشری این کشور دم نمی زنند.

پرواضح است این سازمان‌ها که در خصوص کوچکترین موضوع نقض حقوق بشر از خود واکنش نشان می‌دهند، در مقابل جنایت بزرگ در منا  و فجایعی نظیر آن مهر سکوت بر دهان خود زده‌اند که این سکوت یک نوع جاهلیت مدرن است.

در پایان امید می‌رود که مجامع بین‌المللی، سازمان عفو بین‌الملل و دیگر سازمان‌های حقوق بشری نسبت به جنایات و اقدامات ضد حقوق بشری عربستان سکوت خود را بشکنند و اقدام جدی انجام دهند تا دیگر بار شاهد این چنین حوادثی نباشیم و در نهایت آرزومندیم در آینده‌ای نه چندان دور بیداری اسلامی هرچه سریع‌تر در ممالک اسلامی پدیدار شود و این سرزمین‌ها از شر اجانب آسوده شوند.

عطیه قشونی

انتهای پیام/