خادمیاران کانون خدمت رضوی منطقه۵ تهران خدمتی خاص را در جوار حرم امام رضا علیه السلام تجربه کردند

در دوشب متوالی خادمیاران کانون خدمت رضوی منطقه۵ تهران میزبان زائران امام مهربانی ها شدند.
به گزارش آسمانی نیوز،خادمیاران کانون های خدمت رضوی منطقه۵ تهران دو شب پذیرای زائرانی از سرتاسر ایران و کشورهای همسایه که به نیت شفا، رفع غم و حاجت روایی در چایخانه حضرت‌رضا (ع) چای می‌نوشیدند ،بودند.
–سفر به مشهد مقدس
خادمیاران در سه روز خدمت در چایخانه برج میلاد ماه رمضان امسال برات حضور درصحن کوثر حرم مطهر را گرفته و با برنامه ریزی آماده سفر به مشهد شدند و دور از ذهن نیست که هرروز را به عشق تجربه این خدمت سپری کرده و لحظه سوار شدن وقتی قطار بعد از دوساعت تاخیر حرکت کرد گویی دلشان آرام گرفت.
بعد از رسیدن به مشهد گروهی یا تکی راهی زیارت آقا موسی الرضا (ع)شدند.
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(ع)
– شروع خدمت در چایخانه حضرت رضا علیه السلام
طبق برنامه ساعت ۲۲ همه خادمیاران در صحن کوثر حاضر شدند و درصحن کوثر کنار هم یکدل و همراه شدند.

وحید ابراهیم یزدی مسئول کانون خدمت رضوی منطقه۵ تهران ضمن ابراز خرسندی و تشکر از امام رئوف جهت رخصت به خدمتگزاران چند دقیقه‌ای با خادمیاران صحبت کرد و نکات مهم را یادآور شد.
لباس های خدمتی یکدست سبز و زمزمه اشعار امام رضایی با ارادت خاص خادمیاران همه توجه ها را به سمت خود کشاند ،زائران یکی یکی دور آنها جمع می شدند و درحال فیلم گرفتن با آنها تصنیف ابولقاسم شوروزی را همخوانی می کردند.
ای صفای قلب زارم هر چه دارم از تو دارم
تا قیامت ای رضا جان سر ز خاکت بر ندارم
منم خاک درت غلام و نوکرت
مران از در مرا به جان مادرت
علی موسی الرضا ….
بعد از دعا و خواندن صلوات خاصه و گرفتن اجازه از شمس الشموس طبق گروه بندی پخش چای،شست وشو،دم کردن و… وارد چایخانه شدند .
-آغاز خدمت
راس ساعت ۲۳ هرکدام از خادمیاران در پست خود حاضر و خدمت در نزدیکی ولی نعمتشان آغاز شد.
استکان ها یکی پس از دیگری پر می شود و به زائران مشتاقی که در صف طولانی ایستاده اند تعارف می شود.
زائران خسته با گرفتن چای روحیه ای تازه گرفته و با شادی به کنجی می روند و در خلوت خود مشغول عکس گرفتن از لیوان چای حضرتی می شوند ،سعی دارند هر چه سریع‌تر تجربه این لحظه ناب و دلخوشی از دعوت آقا را با آشنایان به اشتراک بگذارند.
صدای مداح داخل چایخانه راهنمای مسیر می شود و زائران را به سمت چایخانه می کشاند.

در میان جمعیت صدای گریه خانومی که رو ویلچر نشسته بود توجه را به خود جلب می کرد ،دلشکسته بود و از امام رضا(ع) پشت سر هم تشکر می کرد.
تک مصرع نوشته شده در کتیبه چایخانه “بیا ای خسته از دنیا که من باز است آغوشم” بیانگر حال و هوای زائرانی است که نتوانستند سر سفره تبرکی حضرت بنشینند و با همین یک لیوان چای از آنها پذیرایی می شود.
دختر کوچکی به خادمی که پشت ویلچر منتظر نوشیدن چای زائر است یک لیوان چای تعارف می کند ،مادرش می گوید بفرمایید دخترم ناراحت است که شما چایی نمیخورید .
یکی به همراهانش میگفت تشنه بودم و دنبال آب بودم قربون امام رضا علیه السلام که دعوتم کرد ،چقدر چسبید..
پدری در حال خارج شدن از صحن رو به خانواده گفت دیدید چه چای دلچسبی بود و صف طولانی ارزشش رو داشت.

چند دوست که از سمنان آمده بودند باهم در حال صحبت بودند که یکی از آنها گفت به امام رضا علیه السلام گفتم منو میهمان کن و دست خالی از حرم نروم که یهو خودم را در چایخانه دیدم.
صدای مداح به گوش می‌رسد که می گوید:
دوست دارم نگات کنم تو هم منو نگاه کنی
دوست دارم صدات کنم تو هم منو صدا کنی
رضا غریب الغربا رضا معین الضعفا…

زوج جوانی گوشه ای چای بدست ایستاده اند ،در گفتگو بیان کردند که سفر ماه عسل آمدن و خیلی خوشحال بودند از دعوت امام رضا علیه السلام..
تکاپوی خادمیاران در چایخانه تا ساعت ۲:۳۰ادامه دارد و با پخش اذان صبح به مدت نیم ساعت چایخانه بسته می شود.
الله اکبر….الله اکبر
بعد از اقامه نماز جماعت بار دیگر صف های طولانی تشکیل و خادمیاران مشغول تعارف چای می شوند.
صدای خوردن لیوان ها به هم هنگام شستن و جابجایی ، بین نواها و مداحی کاملا مشهود و نشانه تلاش بی وقفه خادمان است.
ساعت ۶ صبح کم کم بساط خدمت جمع می شود و کرکره های چایخانه پایین می آید تا شیفت بعدی فعالیت خود را آغاز کنند.

روایت شب دوم
خادمیاران بعد از یک شب تلاش ،استراحت کرده و ساعت ۲۲ سر قرار حاضر شده و قبل از آغاز خدمت با مداحی خادم ذاکر اهل بیت روضه حضرت زهرا(س) و زیارت عاشورا را در شب زیارتی امام حسین(ع) چنان با سوز همخوانی کردندو برات کربلا را از امام رئوف خواستار شدند که زائران از هرجای صحن می آمدند ،دورتادور آنها محبان اهل بیت ایستاده و اشکها به یاد شهدای کربلا جاری شد.
خادمیاران ساعت ۲۳ شب دوم خدمت خود را با دقت نظر بیشتری انجام دادند تا در اذهان بقای بیشتری داشته باشد و در دل از مهربانترین مهربانان خواستند که این آخرین روزی شان نباشد.