نظر سعید بیابانکی درباره وضعیت شعر دهه ۹۰

به گزارش خبرگزاری تسنیم، اولین روز از دومین اردوی آفتابگردان‌های دوره پنجم امروز یکم شهریور ۱۳۹۵، توسط شهرستان ادب برگزار شد. در این دوره که در اردوگاه سهروردی زنجان برگزار شد، ۳۴ نفر از بانوان دوره پنجمی و جمعی از دوره تکمیلی‌ها حضور داشتند. اولین کارگاه نقد شعر دوره پنجم با حضور سه نفر از اساتید برگزار شد. سعید بیابانکی، افسانه غیاثوند و مریم کرباسی در این جلسه به نقد شعر تعدادی از شاعران جوان پرداختند.

سعید بیابانکی، شاعر، در این نشست وضعیت شعر دهه ۹۰ را امیدوار کننده خواند و گفت: کسانی که در دهه ۹۰ شاعر شدند، از نسل ما که شاعر دهه ۶۰ هستیم وضعیت بهتری دارند؛ زیرا تجربه شعر بسبار پربارتر شده است. هر شاعر، جمع ادبیات پیش از خود است؛ یعنی تمام تجارب پیشینیان خود را در کارنامه ادبی و فرهنگی کشور دارد.

ادامه این مراسم به شعرخوانی شاعران اختصاص داشت. اولین کسی که در این جلسه به خواندن شعر پرداخت، فاطمه بیاتی از استان چهار محال و بختیاری بود:

رسوا شدنم بهتر از این است که دایم
پیش همه انکار کنم خواستنت را…

شیوا فضل‌علی دیگر شاعری بود که در این نشست سروده خود را قرائت کرد:

به اعتقاد زمستان بهار یعنی مرگ
برای آهوی وحشی حصار یعنی مرگ …

شاعر بعدی از خطه خراسان، مهدیه زرعی بود:

تو رفته‌ای و من هر صبح و شب
برای باغچه‌های خانه لالایی خوانده‌ام…

زهرا جودکی از قم، سابقه شعری خود را سه سال معرفی کرده و یک شعری رضوی خواند:

ابری سیاهم لکه‌ای در آسمانم
سنگین شده بر شانه‌ام بارگرانم

تا به مصرعی رسید که تحسین اساتید را برانگیخت:

باید که قدر اشک‌هایم را بدانم…

منتقدان ویژگی این شعر را دوری از نمادهای کلیشه‌ای شعر رضوی و روانی و سادگی زبان شعر دانستند. در ادامه،‌دور شعرخوانی به کرباسی، از شاعران حاضر در این نشست رسید. در ادامه زهرا امیری از شیراز شعر خود را چنین آغاز کرد:

وقتی تنم کنار تو همسایه می‌شود
گویی برای جسم تو هم، سایه می‌شود

فاطمه سادات قوامی، سپید سرای دیگر از خطه خراسان بود:

چراغی به دست آیدا
در تاریکی لالایی خواند
صدای گریه نیامد
نشست بر گور کسانش به تماشا…

عفت نظری از الیگودرز شاعر دیگری بود که داوطلبانه شعر خواند:

از زندگی تو سر برآورد بهار
از ابر دو تا چشم تر آورد بهار

با شعبده‌بازی جناب باران
از جیب زمین گلی در آورد بهار

فاطمه عارف‌نژاد، از جمله شاعران حاضر در این دوره اردو است که او نیز یکی از سروده‌های خود را خواند:  ‌‌‌

زندگی نیست به جز جمع پریشانی‌ها
همه جا سخت به بار آمده ویرانی‌ها

انتهای پیام/