وضعیت احزاب و گروهها در سومین انتخابات ریاست جمهوری
سید وحید احدی نژاد .روابط عمومی هیات خدام الرضا کانونهای خدمت رضوی -خبرنگار حوزه دولت ومجلس
9 اردیبهشت 96
0۰0
[ad_1]
به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس: متعاقب اقدامات تروریستی منافقین و شهادت شهید رجایی و شهید باهنر، حضرت امام خمینی(ره) با سرعت آیتالله مهدوی کنی را مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری کرد.
بدین ترتیب نظام مردم سالار جمهوری اسلامی، بهرغم تبلیغات منفی غرب بر غیردموکراتیک بودن آن، آماده برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد و داوطلبان از احزاب مختلف سیاسی کشور خود را برای انتخاباتی زودهنگام به دلیل شهادت رئیس جمهور سابق آماده کردند. این اتفاق بسیار کمنظیر بود؛ چراکه در به اصطلاح دموکراتیکترین نظامهای سیاسی دنیا نیز چنین چیزی سابقه نداشته است که در مدت کمتر از یک ماه مردم کشور دو بار پای صندوق رأی رفتند و رئیس جمهور خود را انتخاب کنند.
یکی از مسائل مهم در این مقطع، بحث حضور یا عدم حضور روحانیون در انتخابات ریاست جمهوری بود. در این مورد حضرت امام(ره) مخالف نامزد شدن روحانیون برای پست ریاست جمهوری بودند و به همین دلیل در انتخابات اولین و دومین ریاست جمهوری روحانیون نامزد این پست نبودند، اما در دور سوم، حزب جمهوری اسلامی با توجه به شرایط خاص کشور و عدم وجود نامزد قابل قبولی که بتواند در سطح جامعه از آرای لازم برخوردار شود، به حضرت امام خمینی(ره) پیشنهاد کرد که اجازه دهند روحانیون نامزد این انتخابات شوند.
این پیشنهاد که توسط آقای هاشمی رفسنجانی با امام خمینی(ره) مطرح شد به منظور باز کردن راه برای کاندیدا کردن آیتالله خامنهای، دبیرکل حزب جمهوری اسلامی توسط این حزب بود که در نهایت نیز با پذیرش امام خمینی(ره) این موضوع انجام شد.
این پیشنهاد که توسط آقای هاشمی رفسنجانی با امام خمینی(ره) مطرح شد به منظور باز کردن راه برای کاندیدا کردن آیتالله خامنهای، دبیرکل حزب جمهوری اسلامی توسط این حزب بود که در نهایت نیز با پذیرش امام خمینی(ره) این موضوع انجام شد.
**امام پیشنهاد هاشمی رفسنجانی برای نامزدی روحانیون در انتخابات ریاست جمهوری را پذیرفت
برای انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری، تعدادی از چهرهها و شخصیتهای سیاسی اعلام آمادگی کردند. آیتالله مهدوی کنی که مأمور تشکیل دولت موقت بود، ازجمله داوطلبان حضور در رقابتهای انتخاباتی بود، اما وی به دلیل اعلام نامزدی آیتالله خامنهای به نفع ایشان انصراف داد.
سرانجام شورای نگهبان پس از بررسیهای لازم و قانونی در خصوص صلاحیت نامزدهای انتخاباتی، صلاحیت چهار نفر ازجمله: آیتالله خامنهای، سید علی اکبر پرورش، حسن غفوریفرد و سید رضا زوارهای را مورد تأیید قرار داد. این درحالی بود که صلاحیت افرادی چون ابراهیم یزدی (مسئول دفتر سیاسی نهضت آزادی) از سوی شورای نگهبان رد شده بود.
آیتالله سید علی خامنهای، امام جمعه تهران و نماینده حضرت امام در شورای عالی دفاع و دبیرکل وقت حزب جمهوری اسلامی بود و طبیعتاً در فضای سیاسی دهه ۶۰ گرایش زیادی در بین مردم نسبت به این حزب وجود داشت و چهره آیتالله خامنهای در بین دیگر نامزدها شناختهتر بود، بهویژه آن که ایشان به عنوان یکی از یاران نزدیک حضرت امام(ره) در ششم تیر ۱۳۶۰ در تروری نافرجام تا مرز شهادت پیش رفته بودند.
در این میان احزاب و تشکلهای زیادی از آیتالله خامنهای حمایت کردند. علاوه بر حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و چند تشکل دیگر از ایشان حمایت کردند.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی نیز بهرغم اختلافات نظری با آیتالله خامنهای، بهویژه در مسائل اقتصادی، با شعار «رئیسجمهور ایران ـ امام جمعه تهران» آیتالله خامنهای را به عنوان نامزد خود معرفی کرد. اما حزب مؤتلفه اسلامی که به عنوان بخشی از حزب جمهوری اسلامی مشهور بود، با سه چهره، یعنی پرورش،غفوریفرد و زوارهای وارد عرصه رقابتها شد.
انتهای پیام/
[ad_2]
لینک منبع